عرفی که به هرزه گردیم خو می داد
دیدم که عنان به یار خوش رو می داد
از بهر دل اندیشهٔ تنگی می کرد
تعلیم گشادگی به ابرو می داد
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
عرفی که به هرزه گردیم خو می داد
دیدم که عنان به یار خوش رو می داد
از بهر دل اندیشهٔ تنگی می کرد
تعلیم گشادگی به ابرو می داد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به نقش عرف و عادت‌های اجتماعی اشاره می‌کند که افراد را به سمت بی‌عفتی و هرزگی سوق می‌دهند. او همچنین اشاره می‌کند که دیدن فرد محبوبش، باعث می‌شود احساسات و اندیشه‌هایش دچار تنگی و محدودیت شود، اما در عین حال این فرد با ابروهایش به او درسی از گشایش و آزادی می‌دهد.
هوش مصنوعی: من متوجه شدم که در میانسالی به خاطر لذت‌های بیهوده و کم‌ارزش به سمت انحطاط کشیده شدم، اما در عین حال، احساس خوبی را در کنار محبوب خوش‌چهره تجربه می‌کنم.
هوش مصنوعی: به خاطر دلش در مورد فکرهای محدودش تأمل می‌کرد و به نوعی آموزش می‌داد که چگونه می‌تواند از طریق ابرو و حالت چهره‌اش به دیگران احساس گشاده‌دستی و وسعت قلب را منتقل کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.