گنجور » عرفی شیرازی » مثنویات

شمارهٔ ۱۰۳

آهنک شادمانه بگوشش نمیزنیم

مستست این ترانه بگوشش نمیزنیم

این بس جزای طعنه زاهد که هیچگاه

قول شراب خانه بگوشش نمیزنیم

عهدش نماند کین دو جهان گشت نامراد

بی مهری زمانه بگوشش نمیزنیم

گل گوش جان گشوده و ما بلبلان باغ

یک بانگ بلبلانه بگوشش نمیزنیم

عرفی بنغمه گوش بیالود و ما هنوز

از ناله تازیانه بگوشش نمیزنیم

🖰 با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...