منم عرفی امروز کز کشت طبعم
بود خرمن افشان کف خوشه چینان
دلی دارم از جنس یکتایی خود
بوحدت فروشی چو عزلت گزینان
دلی دارم از آب و رنگ طبیعت
گل افشان تر از چهره مه جبینان
دلی دارم از عشوه های معانی
برشته تراز حسن صحرانشینان
دلی تیره دارم ز دونان کودن
پر ازداغ چون دامن لاله چینان
گروهی بصورت صبیح و بمعنی
تنگ روشنایی چوصبح حزینان
چه گلها بچینند از باغ طبعم
بکوتاه دستی دراز آستینان
ولی دعویم کس مسلم ندارد
چو مستوری عشوه نازنینان
زجذب طبیعت باوج معانی
برآورده ام چشم کوتاه بینان
بآلودگان جرعه می ، فشانم
بتلخی نفرین پاکیزه دینان
بافعی دمان نامه ای می نویسم
منقش بمهر زمرد نگینان
فشاندم ، نوشتم ، نه بیهوده گفتم
که آنان کدام وکیانند اینان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از عرفی بیان‌گر احساسات عمیق و تضادهای درونی شاعر است. او از دل خود که از جنس یکتایی و عشق است سخن می‌گوید، در حالی که با طبیعت و زیبایی‌های آن پیوند دارد. شاعر از دلی تیره و پر از درد یاد کرده و به بازی‌های معنایی و زیبایی‌های ظاهری اشاره می‌کند. همچنین احساس عدم شناسایی و دعوت به ارتباط با دیگران را بیان می‌کند، در حالی که حسرتی هم از ناتوانی در برقراری این ارتباط دارد. در نهایت، با هنرمندی به تشخیص واقعیات و افراد اطرافش می‌پردازد و از فراموشی و غفلت دیگران گلایه می‌کند.
هوش مصنوعی: من امروزه مانند شخصی هستم که از دشت زراعت خود، خوشه‌های گندم را درو می‌کند و محصولاتش را پخش می‌کند.
هوش مصنوعی: دل من از نوع یکتایی و خاص است، این دل به تنهایی و جدایی از دیگران تمایل دارد.
هوش مصنوعی: دل من از زیبایی و لطافت طبیعی تشکیل شده است، زیباتر و گلگون‌تر از چهره‌های ماه‌چهرگان است.
هوش مصنوعی: دل من از جذابیت‌ها و ناز و کرشمه‌های مفاهیم پر شده که از زیبایی‌های دختری در دشت‌ها هم بیشتر است.
هوش مصنوعی: دل من غمگین و تاریک است به خاطر نادانی برخی افراد که همچون داغ‌ها بر دلم نشسته‌اند، مانند دامن لاله‌های چین‌خورده که نشان از ناراحتی و درد دارند.
هوش مصنوعی: گروهی با چهره‌ای زیبا و با حالتی غمگین همچون صبح زود ظاهر می‌شوند، در حالی که نور صبحگاهی کم و محدود است.
هوش مصنوعی: چه شکوفه‌هایی که از باغ وجودم می‌توان چید، اگر دستی درازتر از آستین داشته باشم.
هوش مصنوعی: من هیچ‌کس را ندارم که دعوتم کند، چون به‌واسطه‌ی پنهان‌کاری‌ام، کسی از عشق و نازهای محبوبان با خبر نیست.
هوش مصنوعی: من از جذبه و کشش طبیعت توانسته‌ام معانی عمیق و بلندی را به دست آورم، در حالی که دیدگاه برخی از مردم کوتاه و محدود است.
هوش مصنوعی: می‌خواهم از شراب به کسانی که آلوده هستند بنوشم، اما در عین حال بر نفرت کسانی که پاک و متعهد به دین هستند تأکید می‌کنم.
هوش مصنوعی: در لحظه ای خوش، نامه ای می نویسم که با مهر زیبای زمرد تزیین شده است.
هوش مصنوعی: من کلام خود را بر زبان آوردم و نوشته‌ام، نه اینکه بی‌دلیل سخن گفته باشم. حالا می‌پرسم که آنها چه کسانی هستند و این افراد چه کسانی‌اند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زهی ابرویت قبله پاک دینان
به ناز تو خوش خاطر نازنینان
چه پنهان فتاده ست راز میانت
که گم شد در او فکر باریک بینان
فسونهای آن چشم جادو چه گویم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.