صد شکر کز حلاوت هستی گذشته ایم
وز ذوق هوشیاری و مستی گذشته ایم
ای خوشدلی مناز که ما از بساط عمر
در روزگار باد پرستی گذشته ایم
در راه راست گام به اندیشه می نهیم
از بس که بر بلندی و پستی گذشته ایم
راز درون پرده ز بیرون نوشته، لیک
دایم به این صحیفهٔ مستی گذشته ایم
عرفی به راه روان عدم جای بار نیست
تا تو کلاه گوشه شکستی، گذشته ایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان agradeci (شکرگزاری) شاعر به خاطر تجارب و حالاتی که در طول زندگی گذشته، میپردازد. او از حلاوت وجود و لذتهای شاداب هوشیاری سخن میگوید و تأکید میکند که از دلمشغولیهای دنیا گذشته و به عمق تفکر و معنا در زندگی رسیدهاند. همچنین، شاعر اشاره میکند که رازهای درونی خود را در پردهای از غفلت پنهان کردهاند و در این مسیر، به ناپایداریهای زندگی توجه داشتهاند. در پایان، شاعر اشاره میکند که در دنیای عدم، جایی برای بار اضافی وجود ندارد و او با تجربههای فراوان از شیرینی زندگی گذشته است.
هوش مصنوعی: ما از شیرینی وجود خود قدردانی کردهایم و لحظاتی که در شورِ آگاهی و مستی سپری کردهایم را پشت سر گذاشتهایم.
هوش مصنوعی: ای دل شاد، ستیز نکن که ما از دامن زندگی در دوران پر از ناز و نعمت عبور کردهایم.
هوش مصنوعی: ما در مسیر درست با تفکر قدم برمیداریم، زیرا تجربههای زیادی از فراز و نشیبها داشتهایم.
هوش مصنوعی: رازهایی که در دل دارم، به ظاهر مشخص نیستند، اما ما همیشه در حال گذراندن لحظاتی پربار و پرشور هستیم.
هوش مصنوعی: در مسیر زندگی ناپایدار، جایی برای بار و بار سنگین وجود ندارد. ما فراموش کردهایم که در این راه، حتی وقتی کلاهی برمیداریم، زمان و گذشته را پشت سر گذاشتهایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.