هوش مصنوعی: شاعر در این بیت، آهی را توصیف می‌کند که سرد و ناخوشایند است، مانند صدای زنگیانی زشت که در اثر آسیب دیدن انگشتان ایجاد می‌شود. این تصویر احساس نارضایتی و اندوه را به خوبی منتقل می‌کند.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت، آهی را توصیف می‌کند که سرد و ناخوشایند است، مانند صدای زنگیانی زشت که در اثر آسیب دیدن انگشتان ایجاد می‌شود. این تصویر احساس نارضایتی و اندوه را به خوبی منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: آه سرد او مانند صداهای ناخوشایند و زشت است که از ضربه خوردن انگشتان آسیب‌دیده به وجود می‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا سمو سر برآورید از دشت
گشت زنگار گون همه لب کشت
هر یکی کاردی ز خوان برداشت
تا پزند از سمو طعامک چاشت
باد و گردم نکرد زشتی هیچ
با دل من چرا شد ایدون زشت
زانکه خویی پلید کرد مرا
هر که را خو پلید ، هست پلشت
شاه غزنین چو نزد او بگذشت
چون دویزه بگردش اندر گشت
زن برون کرد کولک از انگشت
کرد بر دوک و دوک ریسی پشت
دو رفیقند هر دو ناخوش و زشت
باز دارندت این و آن ز بهشت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.