چمن دل بردن آیین میکند باز
جهان را لاله رنگین میکند باز
نسیم خوش نفس با غنچه هر دم
حدیث نافهٔ چین میکند باز
شکوفه هر زری کاورد بر دست
نثار پای نسرین میکند باز
گشاده چشم خواب آلود نرگس
تماشای ریاحین میکند باز
زمین از ابر احسان می‌پذیرد
هوا را سبزه تحسین میکند باز
عبید از دولت خسرو در این فصل
بنای عیش شیرین میکند باز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی‌های بهار و تأثیرات آن بر طبیعت اشاره دارد. چمن‌ها و لاله‌ها به زندگی و رنگ می‌افزایند و نسیم خوش به همراه گل‌ها، زیبایی و خوش‌بوئی را منتشر میکند. شکوفه‌ها بر دست طبیعت می‌نشینند و نرگس‌ها با چشم‌های خواب‌آلود خود به تماشای گل‌ها می‌پردازند. زمین با رحمت باران، سبزه‌ها را به شکوفه آوردن دعوت میکند و در این فصل، عبید از آرامش و خوشی‌های زندگی در کنار خدای خود سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: چمن عاشقانه دل می‌برد و دوباره دنیا را با گل‌های رنگین زینت می‌بخشد.
هوش مصنوعی: هر لحظه نسیم دل‌انگیز با غنچه‌ها صحبت میکند و از زیبایی‌های عطر چین می‌گوید.
هوش مصنوعی: هر شکوفه‌ای که در آغوش گل زرد قرار می‌گیرد، به پای گل سرخ هدیه می‌شود و دوباره شکفته می‌شود.
هوش مصنوعی: چشم‌های خواب‌آلود نرگس به آرامی به تماشای گل‌ها می‌نگرد و احساس زیبایی را تجربه میکند.
هوش مصنوعی: زمین تحت تاثیر باران و رحمت الهی قرار می‌گیرد و این بارش باعث می‌شود که طبیعت جوانه بزند و سرسبز شود. در این میان، هوای دلپذیر نیز با تعجب و شگفتی به زیبایی و طراوتِ دود مانده در زمین نگاه میکند.
هوش مصنوعی: عبید به خاطر نعمت‌های حکمرانی خسرو، در این فصل دوباره جشن و شادی را آغاز میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.