سیاه چرده بتم را نمک ز حد بگذشت
عتاب او چو جفای فلک ز حد بگذشت
لطافت لب و دندان و مستی چشمش
چو می پرستی ما یک به یک ز حد بگذشت
به لابه گفت که از حد گذشت جور رقیب
به طنز گفت که بی هیچ شک ز حد بگذشت
بنوش بادهٔ صافی ز دست دلبر خویش
که بی‌وفائی چرخ و فلک ز حد بگذشت
عبید را دل سنگینش امتحان کردند
عیار دوستیش بر محک ز حد بگذشت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت یک معشوق می‌پردازد و نشان می‌دهد که چقدر این ویژگی‌ها فراتر از حد انتظار هستند. شاعر به لذت‌های ناشی از عشق و نوشیدن باده اشاره می‌کند و به وفاداری و بی‌وفایی زندگی و زمانه می‌پردازد. در نهایت، شاعر امتحان عشق و دوستی را نیز مطرح می‌کند که هر کدام بیش از حدی که قابل تحمل است، خود را نشان می‌دهند.
هوش مصنوعی: بت سیاه چهره‌ام به قدری تلخ و تند شده که دلسردی و سرزنش‌های او به مانند ظلم و بدی آسمان دیگر تحمل‌ناپذیر شده است.
هوش مصنوعی: نرمی لب‌ها و دندان‌هایش و خواب‌آلودگی چشمانش مانند می‌پرستی، هر یک به تنهایی از حد خود فراتر رفته است.
هوش مصنوعی: او با ناراحتی گفت که رفتار رقیب فراتر از حد و اندازه‌ها رفته است، و به طعنه افزود که بدون شک او از هر حدی عبور کرده است.
هوش مصنوعی: از شراب ناب و خالصی که معشوقه‌ات می‌ریزد بنوش، زیرا بی‌وفایی زمانه و گردونه دنیا از حد و اندازه‌اش فراتر رفته است.
هوش مصنوعی: دل عبید را آزمایش کردند و دیدند که میزان واقعی دوستی‌اش از هر اندازه‌ای فراتر رفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.