هوش مصنوعی: شعر بیانگر احساساتی عمیق درباره گذر زمان و مرگ است. شاعر اشاره می‌کند که عمر او به پایان می‌رسد و از اشک‌های فراوانی که بر زمین خواهد ریخت، سخن می‌گوید. همچنین، او از صحبت‌های مردم درباره دنیا و دین یاد می‌کند و می‌گوید که نه دنیا و نه دین هیچکدام نمی‌توانند نقشی در سرنوشت او داشته باشند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر بیانگر احساساتی عمیق درباره گذر زمان و مرگ است. شاعر اشاره می‌کند که عمر او به پایان می‌رسد و از اشک‌های فراوانی که بر زمین خواهد ریخت، سخن می‌گوید. همچنین، او از صحبت‌های مردم درباره دنیا و دین یاد می‌کند و می‌گوید که نه دنیا و نه دین هیچکدام نمی‌توانند نقشی در سرنوشت او داشته باشند.
هوش مصنوعی: روزگار به من چنان خواهد گذشت که به اندازه کافی اشک از چشمانم بر زمین ریخته خواهد شد.
هوش مصنوعی: با ما درباره دنیا و مسائل دینی صحبت می‌کنند، اما نه به خاطر حجاب ما و نه به خاطر دیگر مسائل.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.