|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی ارتباط زمین و هوا میپردازد. شاعر اشاره میکند که زمین و هوا هر یک ویژگیهای خاص خود را دارند؛ هوا به نوعی ناپایدار و متغیر است، در حالی که زمین ثابت و خاکی است. همچنین، شاعر به این نکته اشاره دارد که جهان دارای لایهها و ابعاد مختلفی است و زمین در این میان، به عنوان آخرین لایه یا بطن انسان قرار دارد. این ارتباط میان عناصر طبیعی و انسانی، نشاندهنده پیوند عمیق میان آنهاست.
هوش مصنوعی: راه دیگری بیان کرد که از ارتفاعات آسمانی، زمین را با فضایی دلنشین و زیبا توصیف کنیم.
هوش مصنوعی: به سوالاتی که دربارهٔ مسائل مادی و دنیایی میپرسی، جواب نمیدهم چون از هر دو جنبه زمین و آسمان میتوان سوال کرد.
هوش مصنوعی: هوا بادی است که زمین را بلرزاند، اما خود زمین از خاک است و بنابراین چیزی نمیارزد.
هوش مصنوعی: جهان در آغاز شکلگیری به زمین وابسته بود و در نهایت، انسان تبدیل به تجلیگاه و ادامهدهندهی این جهان گشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.