شماره ۱ - این ترکیب موحدانه در دارالسلطنه لاهور در فصل گل و بهار در اوان سرمستی ها در تعریف خرمی عالم مذیل به نام نامی صاحبی ابوالفتح بهادر عبدالرحیم خان خانان در استدعای صحبت ایشان گفته شده: آن جلوه که در پرده روش های نهان داشت - از پرده برآمد روشی بهتر از آن داشت
شماره ۲ - این ترکیب نیز در سوک مفخرالشعرا خواجه حسین ثنایی گفته شده: دانش از روزگار بیرون شد - همه کار جهان دگرگون شد
شماره ۳ - این ترکیب بند حین وداع و معاودت از مکه معظمه به هندوستان به طرز عرفای موحد در نعت حضرت سید المرسلین مذیل به اسم ابوالفتح بهادر عبدالرحیم خان بن بیرام خان گفته شده: شب گلابی بر رخم خوابم ز چشم تر زدند - از سجود درگه عشقم گلی بر سر زدند
شماره ۴ - این ترکیب بند ایضا در مرثیه همایون نژاد شاهزاده مراد مغفور رضوان الله علیه گفته شده: لب خوش نگشته خنده ره جنگ می زند - در بزم مرگ ناله بر آهنگ می زند
شماره ۵ - این ترکیب بند دوازده بنده است، هر بند در منقبت یکی از ائمه اثناعشر و بیان این که ولایت از ولاست و ولا به معنی حب ذاتی: وقتی که شکل دایره کن فکان نبود - جز نقطه حقیقت حق در میان نبود
شماره ۶ - این ترکیب بند مرثیه ایست که در فوت ولد دلبندم نورالدین محمد که دوازده روز در فضای دنیا بود گفته شده: دوش آن زمان که تیر شهاب از کمان فتاد - ما را ستاره خلف از آسمان فتاد
شماره ۷ - این بقیه ترکیب بند در مرثیه اشجع الشعرا یولقلی بیک واقع است که روز ماتم ولد دلبندم خبر موت او رسید: این درد بین که از پی هم ناگهان رسید - عضوی شکست از تن و زخمی بر آن رسید
شماره ۸ - در راه مکه مکرمه: کشتی تن شده طوفان زده عصیانم - وای من گر به حمایت نرسد غفرانم