رخسار بدست زلف جادو دادی
بنگر سپهی را چه قدر رو دادی
از سادگی خویشتن ایساده نگار
گنجی بکف دزدک هندو دادی
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
رخسار بدست زلف جادو دادی
بنگر سپهی را چه قدر رو دادی
از سادگی خویشتن ایساده نگار
گنجی بکف دزدک هندو دادی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیتها به زیبایی و جاذبه یکی از معشوقهها اشاره دارد که با زلفهایش دلها را میبرد. شاعر از سادگی و دلباختگی معشوق صحبت میکند و به او میگوید که با احساساتش چقدر به سپاه عشق و شوق آسیب زده و آن را به راحتی به دست داده است. در واقع، معشوق با زلف جادویی و زیباییاش گنجی را که در دل داشت، به دزد هندی تقدیم کرده است.
هوش مصنوعی: ای صورت زیبا، با زلف جادوییات دلربایی کردی؛ ببین که چه تعداد از دلباختگان به خاطر تو شجاعت و جسارت پیدا کردهاند.
هوش مصنوعی: از سادگی و بیخبری خود، زیبای دلانگیز را به دزد هندی سپردی که گنجی در دستانش دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.