نیر تبریزی » لآلی منظومه » بخش ۴۸ - رباعی در آستان مقدس حضرت علی بن موسی علیه السلام گفته ای شاه بدرگهت پناه آوردم بر خاک درت روی سیاه آوردم طاعت چو نبود بر بساط کرمت یکعمر بر هوا ره گناه آوردم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به درگاه شاه و معبود خود پناه می‌آورد و ابراز ندامت می‌کند. او به خاطر نافرمانی‌ها و گناهانش که ناشی از ضعف انسانیش بوده، خاضعانه از درگاه شاه طلب عفو می‌کند و با ادبیات احساساتی، فقر و نیاز خود را بیان می‌کند.
هوش مصنوعی: ای شاه، به درگاه تو پناه آوردم و سر به خاک درگاهت گذاشتم و با چهره‌ای تیره و شرم و خاکساری نزد تو آمده‌ام.
هوش مصنوعی: اگر اطاعت و بندگی نباشد، در سایه کرم و بزرگواری تو، یک عمر در راه هوا و هوس گام برداشته‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.