شمع ایران گویمت یا ماه توران خوانمت
قبلهٔ دل دانمت یا کعبهٔ جان خوانمت
خلق در آسایشند از حسن رویت لاجرم
رحمت پروردگار و لطف یزدان خوانمت
همچو عقلی دل‌فروز و همچو جانی ناگزیر
خوشتر از جان جهان آن چیست تا آن خوانمت
خوانمت فردوس تا از چهره برداری نقاب
وز دو لب چون روح بخشی، آب حیوان خوانمت
در وفا بنیاد مهر و در صفا بنیاد حسن
در مکارم عین لطف و کان احسان خوانمت
رونق میدان ز توست و زینت لشگر توئی
شهسوار لشگر و خورشید میدان خوانمت
چون کشی در بزم باده گویمت جمشید وقت
چون کنی بر رخش جولان پور دستان خوانمت
چون سلیمان گر چه داری حکم بر دیو و پری
صد سلیمانی به رتبت گر سلیمان خوانمت
چون به خوبی جمله خوبان بندهٔ حسن تواَند
پاشاه دلبران و شاه خوبان خوانمت
سوی خویشم خوان که من خوانم تو را عاشق نواز
سوی من بخرام تا سرو خرامان خوانمت
از رخ گیتی گشا مهدی عالم دانمت
وز لب مُعجزنما عیسی دوران خوانمت
گوش کن اشعار ناصر باز دان اسرار او
تا میان مردمان شاه سخندان خوانمت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و ویژگی‌های یک معشوق پرداخته و او را با تعبیرات مختلف می‌ستاید. شاعر از «شمع ایران» و «ماه توران» برای معرفی معشوق استفاده کرده و او را به عنوان «قبله دل» و «کعبه جان» توصیف می‌کند. از حسن و زیبایی او به عنوان مسبب آرامش مردم یاد می‌کند و او را مظهر رحمت و لطف خدا می‌داند. معشوق در شعر به عنوان «فردوس» و «روح بخشی» معرفی می‌شود و ویژگی‌های نیکو و احسان او بر دیگران برتری دارد. شاعر او را به صورت قهرمان و حیثیت‌مند در میدان وصف می‌کند و به کیفیت‌های سلیمان‌وار و زیبایی‌های او اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر خواسته‌اند که معشوق به او نزدیک شود تا عشق را بهتر بچشد و از او تمجید کند.
هوش مصنوعی: ای شمع ایران، تو را می‌خوانم یا ای ماه توران، تویی که قلبم به تو می‌تپد و تو را مانند قبلهٔ دل و کعبهٔ جانم می‌دانم.
هوش مصنوعی: مردم به خاطر زیبایی روی تو در آرامش‌اند، بنابراین من این را نعمت و رحمت خداوند و لطف او می‌دانم.
هوش مصنوعی: دل‌انگیز و روشن‌کننده مانند عقل است و مانند جان، گریزی از آن نیست. چه چیزی در دنیا خوشتر از جان وجود دارد که من آن را سرشار از محبت و شوق بخوانم؟
هوش مصنوعی: می‌گوید: تو را به بهشت می‌خوانم تا از چهره‌ات پرده‌برداری کنی و با لبانت چنان جان تازه‌ای به من ببخشی که مانند آب حیات باشد.
هوش مصنوعی: در وفا، دوستی و محبت شکل می‌گیرد و در صفا، خوبی و زیبایی عیان می‌شود. در کارهای نیک، تجلی لطف و محبت را می‌توان مشاهده کرد و من تو را با احسان و بخشش می‌شناسم.
هوش مصنوعی: زندگی و شرافت میدان به وجود توست و زیبایی لشگر به وجود توست. تو هستی که در میان لشگر، همچون یک پهلوان میدرخشی و همانند خورشید در میدان می‌باشی.
هوش مصنوعی: به محض اینکه در میخانه‌ات جام باده را به دست بگیری، به یاد جمشید می‌افتم و وقتی بر اسب زیبای خود جولان می‌دهی، داستان پور دستان را برایت تعریف خواهم کرد.
هوش مصنوعی: اگرچه تو مانند سلیمان بر دیوان و پری‌ها تسلط داری، اما صد سلیمان دیگر هم که در مقام و هنر با تو برابری کنند، باز هم تو را سلیمان نمی‌نامم.
هوش مصنوعی: وقتی همه‌ی خوبان به زیبایی و نیکی تو مشغول‌اند، تو را پادشاه دلبران و بهترین‌ها می‌نامم.
هوش مصنوعی: به سمت خودم بخوان که من هم تو را با عشق می‌خوانم. بیا و به سوی من بیا و اجازه بده که تو را مانند درخت سرو با زیبایی وصف کنم.
هوش مصنوعی: از چهره‌ی جهان، مهدی را می‌شناسم و از لب معجزه‌آسا، عیسی را در زمان خود می‌خوانم.
هوش مصنوعی: گوش کن به شعرهای ناصر، که رازهای او را می‌فهمی و من او را در میان مردم به عنوان شاه سخن‌وران معرفی می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.