مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۶۶ آن زلف سیاه و قد رعناش نگر شیرینی آن لعل شکرخاش نگر گفتم که زکوة حسن یک بوسه بده برگشت و به خنده گفت سوداش نگر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی معشوقش اشاره می‌کند و از زلف سیاه و قامت بلند او تمجید می‌کند. او همچنین به شیرینی لب‌هایش اشاره کرده و از معشوقش درخواست یک بوسه دارد، اما معشوقه با خنده به او می‌گوید که از عشق و جذابیت او بهره‌مند باشد.
هوش مصنوعی: موهای سیاه و قامت زیبایش را ببین، شیرینی لب‌هایش را هم نگاه کن.
هوش مصنوعی: گفتم که برای زیبایی‌ات یک بوسه بده، او برگشت و با خنده گفت: «به فکر خودت باش!»
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.