هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر حالتی از ناآگاهی و راز درونی هستند. شاعر می‌گوید که تنها خدا میداند که چه چیزی در دلش شادی ایجاد می‌کند. او دل خود را به شاخ گلی تشبیه کرده که مانند گلی است که باد صبا با لطفی خاص آن را پاشیده و زنده کرده است. این ابیات به زیبایی احساسات عمیق و رازآلود شاعر را به تصویر می‌کشند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر حالتی از ناآگاهی و راز درونی هستند. شاعر می‌گوید که تنها خدا میداند که چه چیزی در دلش شادی ایجاد می‌کند. او دل خود را به شاخ گلی تشبیه کرده که مانند گلی است که باد صبا با لطفی خاص آن را پاشیده و زنده کرده است. این ابیات به زیبایی احساسات عمیق و رازآلود شاعر را به تصویر می‌کشند.
هوش مصنوعی: من از حال خود بی‌خبرم، اما خداوند میداند که چه چیزی در درون من باعث شادی و خنده‌ام می‌شود.
هوش مصنوعی: دل من مانند شاخه گلی است که نسیم ملایم صبحگاهی به آن لطافت می‌بخشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
صوفی به سماع دست از آن افشاند
تا آتش دل به حیلتی بنشاند
عاقل داند که دایه گهوارهٔ طفل
از بهر سکون طفل می‌جنباند
گر یار مرا نخواند و با خود ننشاند
وز درویشی مرا چنین خوار بماند
معذورست او که خالق هر دو جهان
درویشان را بخانهٔ خویش نخواند
صالح تن من ز عشق دامن بفشاند
تا مرگ قضای خویشتن بر تو براند
دل تخته درد و ناامیدی برخواند
شادی و غمم تو بودی و هر دو نماند
گر ابر به جود خویشتن را چو تو خواند
فراش تو بود او همی‌گرد نشاند
هر چند بسی گهر پراکند و فشاند
آخر گهرش نماند و بی‌کار بماند
آن روز که جان نامهٔ عشق تو بخواند
دل دست زجان بشست و دامن بفشاند
وان صبر که خادمت بدان آسودی
آن نیز بقای عمر تو باد نماند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.