هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از حس دلشکستگی و غم خود می‌گوید. او به قمر (ماه) اشاره می‌کند که به زیبایی خود می‌بالد، در حالی که او غمگین و گریان است. وقتی قمر می‌بیند که شاعر ناراحت است، به طور پنهانی خوشحال است و میخندد. این تضاد بین غم شاعر و شادی قمر، احساس تنهایی و ناکامی را القا می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از حس دلشکستگی و غم خود می‌گوید. او به قمر (ماه) اشاره می‌کند که به زیبایی خود می‌بالد، در حالی که او غمگین و گریان است. وقتی قمر می‌بیند که شاعر ناراحت است، به طور پنهانی خوشحال است و میخندد. این تضاد بین غم شاعر و شادی قمر، احساس تنهایی و ناکامی را القا می‌کند.
هوش مصنوعی: ماهی که دور کمر قمر حلقه می‌زند، مرا غمگین می‌کند زیرا ممکن است خوشی‌ام را نپسندد.
هوش مصنوعی: زمانی که او ببیند که من اینقدر غمگین و گریانم، به طور مخفیانه شکرگزاری کرده و لبخند می‌زند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر روز بتم با دگری پیوندد
با وی گوید حدیث و با وی خندد
گر من نفسی شادزیم نپسندد
مردم دل خویش بر چنین کس بندد ؟
با من چو شبی به وصل در پیوندد
نشسته هنوز رخت بر می بندد
بنشینم و در فراق او می گریم
برخیزد و بر گریه من می خندد
هر دل که درو دُرّ معانی بندد
ایذای چنین طایفه را نپسندد
این گریهٔ صوفیان ندانی از چیست
در ماتم آن کس که برایشان خندد
شیرین سخنی در دل ما میخندد
بر خسرو شیرین سخنی می‌بندد
گه تند کند مرا و او رام شود
گه رام کند مرا و او می‌تندد
نه هر که زمانه کار او دربندد
فریاد و جزع بر آسمان پیوندد
بسیار کسا که اندرونش چون رعد
می‌نالد و چون برق لبش میخندد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.