مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۱۱

ماهی که کمر گرد قمر می‌بندد

غمگینم از اینکه خوشدلم نپسندد

چون بیندم او که من چنین گریانم

پنهان پنهان شکر شکر میخندد