هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و سرزندگی درختان اشاره می‌کند که با چیدن گل‌های تازه، نشان از زندگی و امید دارند. حتی زمانی که درختان بی‌برگ می‌شوند، همچنان ناامید نیستند و به ایستادگی ادامه می‌دهند. این بیانگر استواری و امید در مواجهه با سختی‌هاست.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و سرزندگی درختان اشاره می‌کند که با چیدن گل‌های تازه، نشان از زندگی و امید دارند. حتی زمانی که درختان بی‌برگ می‌شوند، همچنان ناامید نیستند و به ایستادگی ادامه می‌دهند. این بیانگر استواری و امید در مواجهه با سختی‌هاست.
هوش مصنوعی: درختان گل‌های تازه‌ای را می‌چینند و در دل خود، گنجینه‌ای از زیبایی و ارزش را حس می‌کنند.
هوش مصنوعی: زیرا هنگامی که انسان به آنچه دارد اهمیت می‌دهد و نمی‌خواهد ناامید شود، از جا برخاسته و تلاش می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آنها که درین درد مرا میبینند
در درد و دریغای منِ مسکینند
چون یک سر موی از تو خبر نیست رواست
گر هر موئی به ماتمی بنشینند
ابنای زمانه، لولیان آیینند
مدخوله روزگار، بی کابینند
ابلیس بود عامل و تلبیس، رئیس
در دهکده ای که خواجه تاشان اینند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.