|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف ویژگی‌های خاص فردی می‌پردازد که با قدرت و شجاعت در معرکه‌ها حضور دارد. شاعر به شیوه‌ای زیبا به تاثیرات کار او بر دیگران، به ویژه آفتاب، اشاره می‌کند و می‌گوید که آفتاب از درخشش تیغ او شرمسار است. این تصویر نشان‌دهنده‌ی عظمت و برجستگی فرد در زمینه‌ای است که در آن فعالیت می‌کند.
هوش مصنوعی: دست تو با سخاوت خود در میدان نبرد، به طعنه‌ای اشاره می‌کند که در عین حال، شجاعت و ارزشی را نیز نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی تمایز بین یک فرد و خورشید را نشان می‌دهد. شاعر می‌گوید که کار و تیغی که تو داری، به قدری تأثیرگذار است که حتی آفتاب از تو شرم دارد. به عبارتی دیگر، قدرت و تأثیر تو آنقدر زیاد است که روز جدید به تو یورش می‌برد و تلاش می‌کند تا خود را نشان دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دست تو به جود طعنه در میخ زند
در معرکه تیغ گهر آمیغ زند
از کار خود آفتاب را شرمی باد
کو تیغ تو دیده هر سحر تیغ زند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.