مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۵۹ در باغ هزار شاهد مهرو بود گلها و بنفشه‌های مشکین بو بود وان آب زره زره که اندر جو بود این جمله بهانه بود و او خود او بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی‌های یک باغ اشاره می‌کند که پر از گلها و بنفشه‌های خوشبو است. آب در حال جاری است و همه این زیبایی‌ها بهانه‌ای برای وجود خود معشوق است که در واقع همان اوست.
هوش مصنوعی: در باغ، هزاران دختر زیبا و دل‌انگیز وجود داشتند و گلها و بنفشه‌های خوشبو فضای باغ را معطر کرده بودند.
هوش مصنوعی: این آب که به آرامی و کم کم جریان دارد، تنها بهانه‌ای است و در حقیقت، خود آن آب است که وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.