مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۵۹

در باغ هزار شاهد مهرو بود

گلها و بنفشه‌های مشکین بو بود

وان آب زره زره که اندر جو بود

این جمله بهانه بود و او خود او بود