هوش مصنوعی: این شعر به این موضوع می‌پردازد که شهرت و نام نیک، در نهایت برای انسان مهم‌تر از بدنامی است. اگر کسی بخواهد از قعر دریا (وضعیت بد) بیرون بیاید، باید تلاش کند و به دستاوردی برسد که او را از آن وضعیت نجات دهد. در واقع، موفقیت و شهرت بیشتر شبیه به کفی است که بر روی آب شناور می‌شود و به راحتی قابل دسترسی نیست.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به این موضوع می‌پردازد که شهرت و نام نیک، در نهایت برای انسان مهم‌تر از بدنامی است. اگر کسی بخواهد از قعر دریا (وضعیت بد) بیرون بیاید، باید تلاش کند و به دستاوردی برسد که او را از آن وضعیت نجات دهد. در واقع، موفقیت و شهرت بیشتر شبیه به کفی است که بر روی آب شناور می‌شود و به راحتی قابل دسترسی نیست.
هوش مصنوعی: زمانی که فردی به خاطر بدنامی یا رسوایی شناخته شود، دیگر آن جایگاه و اعتبار پیشین را نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی از عمق دریا چیزی بگیری، بدنبال آن بگرد که تنها فشاری که به سطح می‌آید، چیزی است که به کناره‌ها می‌افتد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون بدنامی به روزگاری افتد
مرد آن نبود که نامداری افتد
گر دُر خواهی ز قعرِ دریا طلبی
کان کَفْک بود که با کناری افتد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.