بویت آمد، گریز را روی نماند
پرهیز و گریز جز بدان‌سوی نماند
از بوی تو رنگ و بوی ما می‌دزدند
تا کار چنان شد که ز ما بوی نماند
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
بویت آمد، گریز را روی نماند
پرهیز و گریز جز بدان‌سوی نماند
از بوی تو رنگ و بوی ما می‌دزدند
تا کار چنان شد که ز ما بوی نماند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ نفوذ و تأثیر زیبای یک حیاتی است که به‌واسطهٔ آن رنگ و بوی خاصی از وجود انسان می‌دزدند و به مرور زمان، این احساس و بوی خوش از او می‌پرهیزد و ناپدید می‌شود. در نهایت، شاعر به این نتیجه می‌رسد که گریز و دوری از آن بوی خوش فرار بوده و چیزی از آن باقی نمی‌ماند.
هوش مصنوعی: بویت آمد، دیگر امکان فرار باقی نمانده است و هیچ راهی جز آن سوی نمانده.
هوش مصنوعی: از عطر و حضور تو، رنگ و بوی ما را می‌گیرند تا جایی برسد که دیگر از ما بویی باقی نماند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.