مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۰۲ آنها که به کوی عارفان افتادند با نفخهٔ صور چابک و دلشادند قومی به فدای نفس تن در دادند قومی ز خود و جهان و جان آزادند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به کسانی اشاره می‌کند که در مسیر عرفان و معنویت قرار گرفته و با شادی و نشاط به این راه ادامه می‌دهند. برخی از افراد جان و نفس خود را فدای دنیا کرده‌اند، در حالی که عده‌ای دیگر از دنیای مادی و وابستگی‌هایش آزاد شده‌اند.
هوش مصنوعی: کسانی که به محفل عارفان راه یافته‌اند، با روحیه‌ای شاداب و سرزنده به زندگی ادامه می‌دهند.
هوش مصنوعی: گروهی برای حفظ جان و زندگی خود، از همه چیز خود گذشتند و گروهی دیگر از خود، دنیایشان و جانشان آزاد هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در باغ جمال تو دری بگشادند
تا خلق ز تو در طمعی افتادند
بس جان عزیزان که بغارت دادند
واندر سر کوی تو قدم ننهادند
یاران به جهان چشم چو گل بگشادند
هر یک دو سه روز رنگ و بویی دادند
چون راست که بر بهار دل بنهادند
ازبار یگان یگان فرو افتادند
از باغ وصال تو دری بگشادند
تا خلق بتو در طمعی افتادند
بس جان عزیزان که بغارت دادند
و اندر سر کوی تو قدم ننهادند
چون دایرهٔ وجود من بنهادند
در مشورتم پیام بفرستادند
چون کار مرا قرار بی من دادند
دانم که مراد من درو بنهادند
آنها که درین رباط بی بنیادند
در رهگذری بیکدیگر افتادند
دارند دل و دیده پر از آتش و آب
وز مرکز خاکی گذران چون بادند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.