مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۶۴ آنجا که بهر سخن دل ما گردد من می‌دانم که زود رسوا گردد چندان بکند یاد جمال خوش تو کر هر نفسش نقش تو پیدا گردد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به احساس عمیق عشق و زیبایی معشوق اشاره دارد. شاعر می‌داند که اگر دلش به سخن بیفتد و درباره زیبایی معشوق صحبت کند، زود رسوا خواهد شد. او به یاد معشوق، هر لحظه چهره‌اش در ذهنش تداعی می‌شود و این یادآوری به شدت بر او تأثیر می‌گذارد.
هوش مصنوعی: در جایی که به خاطر کلام و احساسات ما، دل‌مان آشکار می‌شود، می‌دانم که خیلی زود در معرض رسوایی قرار خواهیم گرفت.
هوش مصنوعی: هر بار که نفس می‌کشم، یاد زیبایی تو در ذهنم نقش می‌بندد و تصویر تو برایم روشن‌تر می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میپنداری که حق هویدا گردد
یا پنهانیست کاشکارا گردد
چون پیدا اوست و غیر او پیدا نیست
چون غیری نیست بر که پیدا گردد
تا خاک تو کحل دیدهٔ ما گردد
در دیدهٔ ما سرّ تو پیدا گردد
یا رب تو به فضل خویش جایی برسان
زان پیش که این دو رشته یکتا گردد
یاری که چو ما غرقهٔ دریا گردد
از ما باشد به سوی مأوا گردد
مستانه به گرد نقطه ای چون پرگار
در دور درآید او و با ما گردد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.