هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق فردی است که در پیوستگی با خدا یا محبوب خود دچار جدایی و بی‌خودی است. این شخص از اینکه جانش بی‌خود شده و مورد توجه دیگران قرار گرفته، رنج می‌برد. او می‌گوید که جدا شدن از زندگی و دنیا چندان سخت نیست، بلکه دوری از محبوب واقعی و ترک مکان او مشکل‌ساز است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق فردی است که در پیوستگی با خدا یا محبوب خود دچار جدایی و بی‌خودی است. این شخص از اینکه جانش بی‌خود شده و مورد توجه دیگران قرار گرفته، رنج می‌برد. او می‌گوید که جدا شدن از زندگی و دنیا چندان سخت نیست، بلکه دوری از محبوب واقعی و ترک مکان او مشکل‌ساز است.
هوش مصنوعی: سال‌هاست که روح من بدون اختیار و کنترل خودم سرگردان است و موجبِ توجه و سخن‌چینیِ مردم، چه مرد و چه زن، شده است.
هوش مصنوعی: برخاستن از زندگی و دنیای مادی کار سختی نیست، بلکه سختی در این است که از عشق و زیبایی‌های تو فاصله بگیریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن بت که رخش رشک گل و یاسمن است
وز غمزهٔ شوخ فتنهٔ مرد و زن است
دیدم به رهش ز لطف چون آب روان
آن آب روان هنوز در چشم من است
وصفت نه به اندازهٔ عقلِ کَهُن است
کز وصفِ تو هر چه گفته آمد، سَخُن است
در هر دو جهان هر گلِ وصفت که شکفت
در وادی توحیدِ تو یک خاربُن است
از عهد مگو که او نه بر پای من است
چون زلف تو عهد من شکن در شکن است
زان بند شکن مگو که اندر لب تست
یا زان آتش که از لبت در دهن است
برخیز و بده باده چه جای سخن است
کامشب دهن تنگ تو روزی من است
ما را چو رخ خویش می گلگون ده
کاین توبه من چو زلف تو پرشکن است
سید پسرا روی تو ماه ختن است
بالات براستی چو سرو چمن است
گر پسته شیرین تو خندان نشدی
معلوم کجا شدی که هیچت دهن است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.