در عالم حسن اینت سلطان که توی
در خطهٔ لطف شهره برهان که توی
در قالب عاشقان بی‌جان گشته
انصاف بدادیم زهی جان که توی
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
در عالم حسن اینت سلطان که توی
در خطهٔ لطف شهره برهان که توی
در قالب عاشقان بی‌جان گشته
انصاف بدادیم زهی جان که توی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وصف و ستایش یک معشوق می‌پردازد که در زیبایی و لطف خود بی‌نظیر است. شاعر معشوق را به عنوان سلطان زیبایی معرفی می‌کند و او را در دل عاشقان بی‌جان می‌داند. به نوعی، شاعر در این ابیات به انصاف و عظمت شخصیت معشوق اشاره می‌کند و بر اهمیت او در عالم عشق تأکید می‌ورزد.
هوش مصنوعی: در دنیای زیبایی، تو فرمانروایی هستی که در سرزمین محبت، به عنوان دلیل و نشانه‌ای از مهربانی شناخته می‌نشوی.
هوش مصنوعی: ما در عشق، خود را بی‌جان و تسلیم کرده‌ایم و انصافاً شایسته تو هستیم. افسوس که تو چقدر عزیز و ارزشمند هستی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای پیرو کاملان عرفان که تویی
از ایشانی و نه چو ایشان که تویی
چون باد، ازین بحر، سبک نگذشتی
چون موج، سبک‌روح گران‌جان که تویی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.