مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۸۶ تو میخندی بهانهای یافتهای در خانهٔ خود دام و دغل بافتهای ای چشم فراز کرده چون مظلومان در حیله و مکر موی بشکافتهای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر به فردی اشاره میکند که با خندیدن تلاش میکند بهانهای پیدا کند. او در خانه خود دسیسهها و فریبها را ترتیب داده و چشمهایش مانند مظلومان بالاست. این شخص در فریب دادن دیگران، خود را با موهای شانهکرده آماده کرده است.
هوش مصنوعی: تو با خندهات بهانهای پیدا کردهای و در محیط خود، نیرنگ و حقهبازی به راه انداختهای.
هوش مصنوعی: ای چشم، که مانند مظلومان به دور از حقایق، بالا آمدهای و با ناز و فریب، زخمهایت را به نمایش میگذاری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای غم که حجاب صبر بشکافتهای
بی تابی من دیده و برتافتهای
شب تیره و یار دور و کس مونس نه
ای هجر بکش که بیکسم یافتهای
ای غم همه سوی من عنان تافتهای
مانا که مرا زبون ترک یافتهای
آن روز مرا دو چشم تر سرخ نمود
بر خود که گلیم من سیه بافتهای
ای صبح ندانم که چه در یافته ای
مشکین قصب از بهر که بشکافته ای
خورشید عفاک الله از آنروز که گرم
بر تشنه لبان کربلا تافته ای
ای آنکه به بر و بحر بشتافته ای
ور کوه رسیده پیش بشکافته ای
پرسم خبری بهر خدا راست بگوی
کز گمشده من چه خبر یافته ای
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.