هوش مصنوعی: این شعر به فردی خطاب می‌کند که محبت و لطف او را تجربه کرده است. شاعر از او می‌خواهد که بهانه‌ای برای دوری یا بی‌محلی آورده است. او بیان می‌کند که اگر با همه انسان‌ها به این شکل عشق ورزیده باشد، پس ارزش و قیمت دوستی واقعی را درک نکرده است.
در کل، شاعر بر اهمیت و عمق واقعی عشق و دوستی تأکید می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به فردی خطاب می‌کند که محبت و لطف او را تجربه کرده است. شاعر از او می‌خواهد که بهانه‌ای برای دوری یا بی‌محلی آورده است. او بیان می‌کند که اگر با همه انسان‌ها به این شکل عشق ورزیده باشد، پس ارزش و قیمت دوستی واقعی را درک نکرده است.
در کل، شاعر بر اهمیت و عمق واقعی عشق و دوستی تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: تو که با مهربانی‌ات نسبت به من رحمت کرده‌ای، اکنون به گونه‌ای بهانه‌ای درست کرده‌ای که مرا از خود دور کنی.
هوش مصنوعی: اگر با همه به یکسان عشق ورزیده‌ای، پس ارزش هیچ دوستی را نشناخته‌ای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دانم که وفا ز دل برانداخته ای
با آنکه مرا عدوست در ساخته ای
دل را ز وفا چرا بپرداخته ای
مانا که مرا تمام نشناخته ای
آنی که ز دل وفا برانداخته ای،
با دشمن من تمام در ساخته ای؛
دل را زوفا چرا بپرداخته ای؟
مانا که مرا هنوز نشناخته ای!
رندی باید، ز شهر خود تاخته‌ای
بنیاد وجود خود برانداخته‌ای
زین نادره‌ای، سوخته‌ای، ساخته‌ای
و آنگه به دمی هر دو جهان باخته‌ای
مانا که حریف خویش نشناخته ای
در ششدره می باش که بد باخته ای
بر برگ گل آن سه خال کانداخته‌ای
هندو بچگانند و تو نشناخته‌ای
دیدی که به بوی مردمی آمده‌اند
بر گوشهٔ چشم جایشان ساخته‌ای
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.