رباعی شمارهٔ ۱۳۱۴
ما کار و دکان و پیشه را سوخته‌ایم
شعر و غزل و دو بیتی آموخته‌ایم
در عشق که او جان و دل و دیدهٔ ماست
جان و دل و دیده هر سه بردوخته‌ایم
ما کار و دکان و پیشه را سوخته‌ایم
شعر و غزل و دو بیتی آموخته‌ایم
در عشق که او جان و دل و دیدهٔ ماست
جان و دل و دیده هر سه بردوخته‌ایم
🖰 با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
🖐 شماره‌گذاری ابیات | وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی) | 🔍 شعرهای مشابه (وزن و قافیه) | منبع اولیه: ویکی‌درج | ارسال به فیس‌بوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
🎜 معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است ...
📷 پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی، 📖 راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
حاشیه‌ها
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
سعید نوشته:
ما کار و پیشه و دکان همه سوخته ایم……
این درست است با تشکر
👆⚐
فاروق القحطانی نوشته:
آقا سعید بیا اینو ببین کارش درست تره.
👆⚐
فاروق القحطانی نوشته:
آقا سعید بیا اینو ببین. کارش درست‌تره
👆⚐
محمد نوشته:
یه سوال دارم دوستان
آیا بیت اول نمیتونه به جای کار “کان”باشه؟
چون پیشه به معنی کار آمده
ولی کان به معنی بودن(کانَ فعل عربی)میتونه معنی رو زیباتر کنه
👆⚐
محمد نوشته:
ما کان و دکان و پیشه را سوخته‌ایم
شعر و غزل و دوبیتی آموخته‌ایم
👆⚐