رباعی شمارهٔ ۱۳۱۴
ما کار و دکان و پیشه را سوخته‌ایم
شعر و غزل و دو بیتی آموخته‌ایم
در عشق که او جان و دل و دیدهٔ ماست
جان و دل و دیده هر سه بردوخته‌ایم
ما کار و دکان و پیشه را سوخته‌ایم
شعر و غزل و دو بیتی آموخته‌ایم
در عشق که او جان و دل و دیدهٔ ماست
جان و دل و دیده هر سه بردوخته‌ایم
با دو بار کلیک بر روی هر واژه می‌توانید معنای آن را در لغت‌نامهٔ دهخدا جستجو کنید.
شماره‌گذاری ابیات | وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی) | شعرهای مشابه (وزن و قافیه) | منبع اولیه: ویکی‌درج | ارسال به فیس‌بوک
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
برای معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است اینجا کلیک کنید.
حاشیه‌ها
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. برای نوشتن حاشیه اینجا کلیک کنید.
سعید نوشته:
ما کار و پیشه و دکان همه سوخته ایم……
این درست است با تشکر
👆☹
فاروق القحطانی نوشته:
آقا سعید بیا اینو ببین کارش درست تره.
👆☹
فاروق القحطانی نوشته:
آقا سعید بیا اینو ببین. کارش درست‌تره
👆☹
محمد نوشته:
یه سوال دارم دوستان
آیا بیت اول نمیتونه به جای کار “کان”باشه؟
چون پیشه به معنی کار آمده
ولی کان به معنی بودن(کانَ فعل عربی)میتونه معنی رو زیباتر کنه
👆☹
محمد نوشته:
ما کان و دکان و پیشه را سوخته‌ایم
شعر و غزل و دوبیتی آموخته‌ایم
👆☹