هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر حالت عاشقانه شاعر است. او عشق را همچون می‌نوشتی می‌داند که باعث بیداری او شده و بهار را به گلزار تشبیه می‌کند. همچنین سوگند می‌خورد به عشقی که برای او مانند کار جدی و مهمی است؛ در روزی که عشق در زندگی‌اش نیست، او احساس بی‌حالی و بیکاری می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر حالت عاشقانه شاعر است. او عشق را همچون می‌نوشتی می‌داند که باعث بیداری او شده و بهار را به گلزار تشبیه می‌کند. همچنین سوگند می‌خورد به عشقی که برای او مانند کار جدی و مهمی است؛ در روزی که عشق در زندگی‌اش نیست، او احساس بی‌حالی و بیکاری می‌کند.
هوش مصنوعی: عشق مانند صبح سرشار از روشنایی و زندگی است و من با آن بیدار شده‌ام. عشق همچون فصل بهار است و من با آن ایسا کلام و زیبایی هستم.
هوش مصنوعی: به عشق قسم می‌خورم که دشمنی کار من است؛ زیرا امروز که بیکار هستم، در واقع بیکار نیستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
من صورت تو بدیده اندر دارم
کز دیده همی برخ برش بنگارم
چندان صنما ز دیدگان خون بارم
تا صورت تو ز دیده بیرون آرم
تا جان دارم غم تو را غمخوارم
بی جان غم عشق تو بکس نسپارم
بیمارم و ناردان لبت پندارم
در بویه آبی تنت بیمارم
گر آبی و ناردان مرا بسپاری
جان و تن خویشتن بتو بسپارم
کار آنچنان که آید بگذارم
عمر آنچنان که باید بگسارم
دل را ز کار گیتی برگیرم
تن را به حکم ایزد بسپارم
چون نیستم مقیم درین گیتی
[...]
در عشق چو نار کَفته شد رخسارم
از بس که برو سرشک خونین بارم
هرگه که سرشک دیده زو بردارم
چون پرده ز ناردانه بیرون آرم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.