هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر احساس می‌کند که از نیکی و خوبی دور افتاده است و اگر از نیکوکاران فاصله بگیرد، در واقع معذور و بی‌گناه است. او تشبیهی به نابینایی دارد که بدون کمک دیگران نمی‌تواند حرکت کند؛ به همین دلیل، او تمایل دارد که تحت نظر و هدایت نیکوکاران قرار گیرد و بدون آنها قادر به پیشرفت نیست.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر احساس می‌کند که از نیکی و خوبی دور افتاده است و اگر از نیکوکاران فاصله بگیرد، در واقع معذور و بی‌گناه است. او تشبیهی به نابینایی دارد که بدون کمک دیگران نمی‌تواند حرکت کند؛ به همین دلیل، او تمایل دارد که تحت نظر و هدایت نیکوکاران قرار گیرد و بدون آنها قادر به پیشرفت نیست.
هوش مصنوعی: وقتی می‌دانی که از خوبی‌ها فاصله دارم، اگر از خوبان دوری کنم، بهانه‌ای برایم وجود دارد.
هوش مصنوعی: او مانند یک راهنما عمل می‌کند و من در تاریکی به سر می‌برم و نمی‌توانم بدون راهنمایی پیش بروم؛ من در واقع موظف به پیروی از او هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای قبله زخدمتت بسی مهجورم
عمریست از این فیض سعادت دورم
رنجوریم از راه کسل نیست مرا
چون دور ز دیدار توام رنجورم
در بندگی خدای خود مأمورم
با آنکه هوای نفس را، مقهورم
گویند که مجبور نئی مختاری
بالله که در اختیار هم مجبورم
یا پیر مکن ز درگه خود دورم
میدار به لطف دائمت مسرورم
من کلب در تو هستم ای شیر خدای
مگذار سگ نفس کند مقهورم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.