هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به توصیف زیبایی‌های معشوقه‌اش می‌پردازد. او می‌گوید که معشوقه به نزد او آمده و مانند یک تنگ شکر زیبا و دلنشین نشسته است. در آغوش او ساز و زیورهایی وجود دارد و او با شور و شوق، پرده‌ای می‌زند که حس خوشی و بی‌قراری را در او ایجاد می‌کند.
اقبال کاظمی در ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۹ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۱۴ نوشته:
بخوان دیوان شمس و مثنوی را
مپرس اما هوش مصنوعی را
معلوم است که جمعبندی، سنجش و بکارگیری اطلاعاتی بدون احساس ،عاطفه و خودبرانگیزنده خیال و شعور هوش مصنوعی از ساحت ظریف شریف و بالخصوص شعر شهودی و پیچیده ای عرفانی بسیار بدور است. ولی شباهتی که هوش مصنوعی در این زمینه با افراد ازخودراضی، دیده درآ و شارلاتان دارد در این است که هرگز در معناکردن اشعار به ناتوانی خود اقرار نمی کند و هرچه سرهم بافته به خورد خواننده می دهد، یعنی "نمیدانم" در قاموس اش وجود ندارد و من تا به حال مشاهده نتوانستم.. به هرحال من خواندن نظریات هوش مصنوعی را در مورد معنای اشعار ضیاع وقت می‌دانم مگر اینکه گاه‌گاهی به قصد تفریح و تفنن باشد. حتا می‌تواند خطر گمراهی هم داشته باشد برای آنانکه سالکان تازه وارد این وادی اند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به توصیف زیبایی‌های معشوقه‌اش می‌پردازد. او می‌گوید که معشوقه به نزد او آمده و مانند یک تنگ شکر زیبا و دلنشین نشسته است. در آغوش او ساز و زیورهایی وجود دارد و او با شور و شوق، پرده‌ای می‌زند که حس خوشی و بی‌قراری را در او ایجاد می‌کند.
هوش مصنوعی: دختر زیبایی که مستی می‌فروشد آمد و مانند یک تنگ شکر در برابر من نشسته است.
هوش مصنوعی: او در آغوشش ساز و ابریشم را قرار داد و با شوق و شادی، نوازش‌های دلنشینش را ادامه داد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر با فلکم کنی برابر بیشم
عالم همه یک ذره نیرزد پیشم
هرگز نمرم ز مرگ از آن نندیشم
کز گوهر خود ملایکت را خویشم
در کوی خرابات یکی درویشم
ز آن خم زکوة می بیاور پیشم
صوفی بچه ام ولی نه کافرکیشم
مولای کسی نیم، غلام خویشم
گه با کف پرسیمم و گه درویشم
گه با دل پر نشاط و گه دل ریشم
گه باز پس خلق و گهی در پیشم
من بوقلمون روزگار خویشم
از هر چه در این ملک نی‌ام کم، بیشم
از حاشیه بیگانه و با شه خویشم
نه بیم شناسم، نه امید اندیشم
بی آنکه روم، ز هر رونده پیشم
پیوسته ذلیل آشنا و خویشم
بیوفر نموده چرخ بیش از پیشم
در دیده هیچ‌کس نیایم آخر
نه عیب غنی نه هنر درویشم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.