ای مهی کاندر نکویی از صفت افزودهای
تا بسی درهای دولت بر فلک بگشودهای
ای بسا کوه احد کز راه دل برکندهای
ای بسا وصف احد کاندر نظر بنمودهای
جانها زنبوروار از عشق تو پران شده
تا دهان خاکیان را زان عسل آلودهای
ای سبک عقلی که از خویشش گرانی دادهای
وی گران جانی که سوی خویشتن بربودهای
شاد با گوش مقیم اندر مقالات الست
چون ز بیچشمان مقالات خطا بشنودهای
در رخ پرزهر دونان کمترک خندیدهای
هر خسی را از ضرورت در جهان بستودهای
فارغی از چرب و شیرین در حلاوتهای خود
چرب و شیرین باش از خود ز آنک خوش پالودهای
ای همه دعویت معنی ای ز معنی بیشتر
ای دو صد چندانک دعوی کردهای بنمودهای
ای که میجویی مثال شمس تبریزی تو هم
روزگاری میبری و اندر غم بیهودهای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش و توصیف شخصیت و ویژگیهای فردی خاص میپردازد که دارای صفات برتر و معانی عمیق است. شاعر به عشق و محبت این شخص اشاره میکند و میگوید که جانها به خاطر عشق او به پرواز درآمدهاند. همچنین، شاعر به دقت و زیباییهای کلام این فرد اشاره میکند و آن را از سخنان بیمضمون و ناپایدار دور میداند. در نهایت، پیوند این شخصیت با مفهوم ولایت و دعاهای عمیقتری که در وجود او وجود دارد، تصریح میشود. شعر تاکید دارد بر معنویت و تاثیری که این فرد در جهان دارد.
هوش مصنوعی: ای ماه زیبای من، تو با ویژگیهای نیکوی خود به شکلی باشکوه، دروازههای زیادی از سعادت و خوشبختی را بر آسمان گشودهای.
هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به این موضوع اشاره دارد که ممکن است چیزهایی که به آنها توجه میکنیم بزرگ و مهم به نظر برسند، اما در حقیقت، ممکن است از آنها دور شده و واقعیات متفاوتی را در نظر بگیریم. در واقع، این صحبت از اشتباهاتی است که ممکن است در ارزیابی ارزشها و خصوصیات داشته باشیم.
هوش مصنوعی: افراد مانند زنبورها از عشق تو به پرواز درآمدهاند و به خاطر عسل شیرینی که از آن عشق به دست آمده، دهان خاکیها را پر کردهاند.
هوش مصنوعی: ای عقل سبکسر، تو که از خودت سنگینی و سستی به بار آوردهای، تو هم که جان سنگینی داری، خودت را از خویش دور کردهای.
هوش مصنوعی: خوشحال و آرام با گوش خود به سخنان جاودانی دل و جان گوش فرا دادهای، چونکه از بینایان هیچکس سخنان خطا را نشنیده است.
هوش مصنوعی: در چهره افرادی که از ارزش کمتری برخوردارند، کمتر لبخند زدی و هر شخص بیارزشی را به خاطر ضرورتهای زندگی در این جهان ستایش کردهای.
هوش مصنوعی: از لذتهای مادی بینیاز باش و در شیرینیهای درون خود شیرین و خوشایند باش، زیرا تو بهگونهای هستی که از خوبیها و خوشیها بهرهمند شدهای.
هوش مصنوعی: ای کسی که تمام معناها را در خود تو دیدهام، تو خود به راستی بیشتر از تمام معانی هستی، زیرا که دو صد برابر از آنچه ادعا کردهای، نشان دادهای.
هوش مصنوعی: ای کسی که در پی پیدا کردن کسی چون شمس تبریزی هستی، تو نیز روزگاری را سپری میکنی و در حال غم و اندوهی بیفایده به سر میبری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در تمام عمر اگر یک روز عاشق بوده ای
از حساب زندگی روزشمار آسوده ای
چون می گلرنگ خون عاشقان غماز نیست
از غبار خط چرا این خاک بر لب سوده ای؟
از پشیمانی مشو غافل که روز بازخواست
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.