فرود آ تو ز مرکب بار میبین
وجودت را تو پود و تار میبین
هر آن گلزار کاندر هجر مانده‌ست
سراسر جان او پرخار میبین
چو جمله راه‌های وصل را بست
رخان عاشقان را زار میبین
چو سررشته اشارت‌هاش دیدی
بر آن رشته برو گلزار میبین
ز جان‌ها جوق جوق از آتش او
فغان لابه‌کنان مکثار میبین
بزن تو چنگ در قانون شرطش
سماع دلکش اوتار میبین
به پیش ماجرای صدق آن شه
سرافکنده همه اخیار میبین
میان کودکان مکتب او
چه کوه و بحر از احبار میبین
چو بی‌میلی کند آن خدمت مه
چو مه سرگشته و دوار میبین
چو روی از منبرش برتافت جانی
درآویزان ورا بر دار میبین
اگر چه کار و باری بینی او را
ولی نسبت به شه بی‌کار میبین
خیالش دید جانم گفت آخر
به هجرت می‌خورم من نار میبین
بگفتا که عنایت بر فزون است
ولیکن دیدن ناچار میبین
اگر تو عاقلی گندم چو دیدی
ز سنبل‌ها نه از انبار میبین
دلت انبار و لطفم اصل سنبل
اشارت بشنو و بسیار میبین
خداوند شمس دین را گر ببینی
به غیب اندر رو و ازهار میبین
شود دیده گذاره سوی بی‌سو
در او انوار در انوار میبین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حالت و احساسات عاشقانه و دوری از معشوق می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویری شاعرانه به توصیف وجود خود و چگونگی ارتباطش با معشوق می‌پردازد. او بیان می‌کند که در غیبت محبوبش، وجودش را خالی و پر از خار می‌بیند و عشق به او را همچون آتشی درونش حس می‌کند. شاعر از احساسات زار عاشقان و سختی‌های آنها در فقدان معشوق سخن می‌گوید و به جستجوی راهی برای وصال اشاره می‌کند. در نهایت، او به لطف خداوند و زیبایی‌های عشق اشاره کرده و از فراز و نشیب‌های آن سخن می‌گوید و به مخاطب توصیه می‌کند که از نشانه‌ها و لطافت‌های عشق غافل نشود.
هوش مصنوعی: از ارتفاع‌ها پایین بیا تا خودت را بهتر ببینی؛ وجودت را چون رشته‌ای از پود و تار بیاب که به هم تنیده شده است.
هوش مصنوعی: هر جایی که در غم جدایی او گلزار باقی مانده، تمام وجودش پر از خاری است.
هوش مصنوعی: وقتی همه راه‌های رسیدن به محبوب بسته شده، عاشقان را در حالتی پریشان و غمگین می‌بینم.
هوش مصنوعی: اگر نشانه‌های راه را دیدی، به آن مسیر برو و در گلزار زیبایی‌ها ماجراجویی کن.
هوش مصنوعی: از جان‌ها گروه گروه به خاطر آتش او فریاد و ناله می‌کنند و وضعیتی پر ازدحام را مشاهده کن.
هوش مصنوعی: با آهنگ دلنوازش، شرط آن را بپذیر و در آن غرق شو.
هوش مصنوعی: در پیش ما، حقیقت و صداقت آن شخصیت بزرگ باعث شده است که همه نیکان و برجسته‌ها در برابر او سر به زیر باشند و خضوع کنند.
هوش مصنوعی: در میان بچه‌های مدرسه، او چه اندازه از دانشمندان بزرگ و برجسته را مشاهده می‌کند.
هوش مصنوعی: وقتی که آن معشوق با بی‌میلی و عدم توجه برخورد کند، مانند ماهی که در آسمان سرگردان و در حال چرخش است، به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: زمانی که او از منبر خود پایین آمد، جان من به آن وابسته شد و او را در حالتی مشاهده می‌کنم که در تاریکی قرار دارد.
هوش مصنوعی: اگرچه تو شاید ببینی او مشغول کار و فعالیت است، اما در مقایسه با شاه، او را بی‌کار و بی‌تحرک می‌یابی.
هوش مصنوعی: در ذهن مُخاطب، تصویر زیبایی از عشق و جدایی شکل می‌گیرد. او با این خیال مواجه می‌شود که در نهایت ناگزیر از ترک محبوب است و در این حال، دلهره و احساساتی مشابه نارنجک یا آتش را در خود می‌یابد. در واقع، او به نوعی احساس درد و رنج ناشی از دوری را می‌بیند.
هوش مصنوعی: او گفت که توجه و لطف بسیار است، اما برای دیدن آن، ناچار باید آن را مشاهده کرد.
هوش مصنوعی: اگر تو فردی باهوش باشی، وقتی گندم را در میان سنبل‌ها ببینی، آن را از انبار نمی‌شناسی.
هوش مصنوعی: دل تو مانند انباری است که پر از محبت و خوبی است. اشاره‌ها و نشانه‌های محبت من را بشنو و به خوبی درک کن، زیرا آنها بسیار واضح و آشکار هستند.
هوش مصنوعی: اگر خداوند شمس دین را ببینی، باید به عالم غیب بروی و زیبایی‌های آن را مشاهده کنی.
هوش مصنوعی: چشمانت به سوی نیازی می‌نگرند که در آن نورهایی درخشان را در کنار هم مشاهده می‌کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ز نقطه مگذر و پرگار میبین
همه ذرّات را در کار میبین
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.