بیدار کن طرب را بر من بزن تو خود را
چشمی چنین بگردان کوری چشم بد را
خود را بزن تو بر من اینست زنده کردن
بر مرده زن چو عیسی افسون معتمد را
ای رویت از قمر به آن رو به روی من نه
تا بنده دیده باشد صد دولت ابد را
در واقعه بدیدم کز قند تو چشیدم
با آن نشان که گفتی این بوسه نام زد را
جان فرشته بودی یا رب چه گشته بودی
کز چهره مینمودی لم یتخذ ولد را
چون دست تو کشیدم صورت دگر ندیدم
بی هوشیی بدیدم گم کرده مر خرد را
جام چو نار درده بیرحم وار درده
تا گم شوم ندانم خود را و نیک و بد را
این بار جام پر کن لیکن تمام پر کن
تا چشم سیر گردد یک سو نهد حسد را
درده میی ز بالا در لا اله الا
تا روح اله بیند ویران کند جسد را
از قالب نمدوش رفت آینه خرد خوش
چندانک خواهی اکنون میزن تو این نمد را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از معشوق خود میخواهد که با زیبا رویی و توجهشان او را بیدار کند و چشمانش را از نگاه بد دور کند. او به قدرت عشق و تأثیر آن بر روح و جان اشاره میکند و میگوید که دیدن چهره معشوق او را به شادی و وجد میآورد. شاعر از بوسهای که بین آنها رد و بدل میشود، یاد میکند و تأکید میکند که عشق او همانند معجزهای است که روح را زنده میکند. او احساسات عمیق و تحولی درونی را تجربه میکند و از معشوق میخواهد که به او جامی پر از شراب بدهد تا از آن بنوشد و به کمال برسد. شاعر به دنبال تجربهای روحانی و عمیق است که آن را تنها از طریق عشق و وصال به دست میآورد.
هوش مصنوعی: منظور این است که شادی و خوشی را در زندگیام به وجود بیاور و خودت را به گونهای نشان بده که هرگونه نگاه بد و منفی از من دور شود.
هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که با عشق و محبت خود، زندگی را در دل من بیدار کن. همانطور که عیسی (ع) به مردگان زندگی میبخشید، تو نیز میتوانی با وجودت مرا شاداب و زنده کنی.
هوش مصنوعی: ای چهرهات آنقدر زیباست که مانند قرص ماه است. در برابر من ایستادهای و کسی که تو را میبیند، یقیناً هیچ قدرتی بزرگتر از این زیبایی را نخواهد دید.
هوش مصنوعی: در حقیقت، وقتی که از شیرینی تو مزهاش را چشیدم، یاد آن نشانی افتادم که تو گفتی این بوسه را برای نامزدی میدانند.
هوش مصنوعی: ای کاش جان تو همچون فرشتهای بود، پروردگارا، تو چه شدهای که از چهرهات پیداست که فرزندی را به خود نگرفتهای؟
هوش مصنوعی: وقتی که دست تو را گرفتم، دیگر چهرهای متفاوت ندیدم. در حالتی بیهوشی بودم و در این حالت، فکر و عقل خود را نیز از دست داده بودم.
هوش مصنوعی: هرگز از خوردن شراب دست نکش، مانند آتش بیرحم این کار را انجام بده، تا به حدی گم شوم که دیگر خود را احساس نکنم و فرقی میان خوب و بد نفهمم.
هوش مصنوعی: این بار لیوان را پر کن، اما به طور کامل پر کن، تا اینکه چشمها سیر شوند و حسادت را به یک طرف بیندازند.
هوش مصنوعی: این بیت به بیان این موضوع میپردازد که با نوشیدن شراب، انسان به حقیقتی بالاتر و روحانی دست مییابد. این تجربه به او کمک میکند تا از دنیای مادی و ظاهری فاصله بگیرد و به شناخت عمیقتری از وجود دست یابد. در این مسیر، وجود مادی و جسمانی او تحت تأثیر این شناخت ناب قرار میگیرد و به نوعی دگرگون میشود.
هوش مصنوعی: از قالب نمدی که آینه خرد را ساخته است، بیرون آمد و اکنون میگوید: «اگر خواستی، به این نمد بزن.» یعنی این نمد نشان دهنده ی یک حقیقت است که اگر بخواهی میتوانی به آن دست یابی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۷ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.