گنجور

 
مولانا

ما به تماشای تو بازآمدیم

جانب دریای تو بازآمدیم

سیل غمت خانهٔ دل را بِبُرد

زود به صحرای تو بازآمدیم

چون سَرِ ما مطبخ سودای توست

بر سَرِ سودای تو بازآمدیم

از سَرِ چه صد رسن انداختی

تا سوی بالای تو بازآمدیم

نالهٔ سرنای تو در جان رسید

در پِیِ سرنای تو بازآمدیم

 
 
 
غزل شمارهٔ ۱۷۷۴ به خوانش عندلیب
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
فعال یا غیرفعال‌سازی قفل متن روی خوانش من بخوانم