|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و اشتیاق به معشوق سخن میگوید. او با اشاره به بازگشت به سمت "دریای" معشوق و ابراز غم و درد دل، نشان میدهد که حتی در سختیها و مشکلات، همیشه به یاد معشوق است. او با استفاده از تصاویر زیبا و استعارههایی چون "مطبخ سودای تو" و "سرنای تو"، احساسات عمیق و عاطفیاش را نسبت به معشوق بیان میکند و تاکید میکند که ناله و صدای معشوق در جان او تاثیر گذاشته است. در نهایت، این شعر بیانگر اشتیاق و وفاداری به معشوق است.
هوش مصنوعی: ما دوباره به تماشای تو آمدیم و به سمت دریای وجود تو برگشتیم.
هوش مصنوعی: غم تو همچون سیلی بود که خانهٔ دل را از بین برد و ما به سرعت به دشت عشق تو بازگشتیم.
هوش مصنوعی: زمانی که ذهن ما مشغول توست، دوباره به سمت آرزوی تو بازگشتهایم.
هوش مصنوعی: چرا برای بازگشت به تو این همه زحمت کشیدیم و سختیها را تحمل کردیم؟
هوش مصنوعی: صدای نالهٔ سرنای تو به عمق وجودم نفوذ کرد و دوباره به دنبال تو بازگشتم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.