ما در جهان موافقت کس نمی‌کنیم
ما خانه زیر گنبد اطلس نمی‌کنیم
مخمور و مست و تشنه و بسیارخواره‌ایم
بس کرده‌اند جمله و ما بس نمی‌کنیم
این موج رحمت است و عدو چون کف و خس است
ما ترک موج دل پی هر خس نمی‌کنیم
ما قصر و چارطاق بر این عرصه فنا
چون عاد و چون ثمود مقرنس نمی‌کنیم
جز صدر قصر عشق در آن ساحت خلود
چون نوح و چون خلیل موسس نمی‌کنیم
ما را مطار زان سوی قاف است در شکار
ما قصد صید مرده چو کرکس نمی‌کنیم
دیو سیاه غرچه فریب پلید را
بر جای حور پاک معرس نمی‌کنیم
ما آن نهاله را که بر و میوه‌اش جفاست
در تیره خاک حرص مغرس نمی‌کنیم
از لذتی که هست نظر را ز قدس او
ما خود نظر به جان مقدس نمی‌کنیم
خاموش نظم و قافیه را ما از این سپس
از رشک غیر جنس مجنس نمی‌کنیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تبیین موضع سراینده در مواجهه با دنیا و ارزش‌های مادی پرداخته است. شاعر به وضوح اعلام می‌کند که ما نه به تایید دنیا و مادیات پرداخته و نه به ساختن قصر و عمارت‌های مادی بسنده می‌کنیم. او تأکید می‌کند که ما در جستجوی عشق و حقیقت‌های معنوی هستیم و به چیزهای بی‌ارزش و فریبنده توجهی نداریم. شاعر همچنین به تفاوت میان اصول ثابت و عشق واقعی و مادیات سطحی اشاره می‌کند و بیان می‌کند که ما تنها به دنبال لذت‌های روحی و معنوی هستیم و در این راه از قافله‌های مادی دوری می‌گزینیم. به‌طور کلی، این شعر بیانگر آرمان‌گرایی و گریز از دنیای مادی است.
هوش مصنوعی: ما در این دنیا با هیچ‌کس هم‌نظر نمی‌شویم و هیچ‌گاه زیر آسمان بزرگ و بی‌انتهای این جهان، جایی برای سکونت پیدا نمی‌کنیم.
هوش مصنوعی: ما مست و سرمست و تشنه‌ایم و خیلی می‌نوشیم. همه چیز تمام شده، اما ما هنوز ادامه می‌دهیم.
هوش مصنوعی: این موجی که از رحمت خدا به راه افتاده، دشمنان مانند کف و علف‌های بی‌ارزش هستند. ما به خاطر هیچ علفی خود را از این موج دل‌انگیز دور نمی‌کنیم.
هوش مصنوعی: ما در این دنیای گذرا و فانی، مانند قوم عاد و ثمود که اهرام و بناهای بزرگ ساختند، قصر و ساختمانی نمی‌سازیم.
هوش مصنوعی: ما در این سرای ابدی، تنها به دلیران عشق و خودساختگان مانند نوح و ابراهیم وابسته‌ایم و جز به آغوش عشق حرفی نمی‌زنیم.
هوش مصنوعی: ما از دورتر از قاف با هدف مشخصی در حال تلاش هستیم. مانند کرکس‌هایی که قصد شکار طعمه‌های مرده را دارند. ما هم به دنبال اهداف بی‌فایده نمی‌رویم.
هوش مصنوعی: ما هرگز به فریب و نیرنگ پلید اجازه نمی‌دهیم که جایگاه معصوم و پاک را اشغال کند.
هوش مصنوعی: ما آن نهالی را که میوه‌اش فاسد و ناپسند است، در خاک تیره و نامناسب نمی‌کاریم.
هوش مصنوعی: از شادی و لذت ناشی از دیدن زیبایی‌های الهی، ما خود را از درک و جان مقدس دور می‌کنیم.
هوش مصنوعی: ما از این پس به خاطر حسادت دیگران، از تألیف و شعر نوشتن دست می‌کشیم و دیگر به قافیه و نظم اهمیت نمی‌دهیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ما روی دل به هر کس و ناکس نمی کنیم
چون شعله التفات به هر خس نمی کنیم
خلق ملایم است قبای حریر ما
ما زیب تن ز جامه اطلس نمی کنیم
درگردشیم ما به سر خود چو آفتاب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.