بخش ۱۲۷ - حکایت آن راهب که روز با چراغ می‌گشت در میان بازار از سَرِ حالتی کی او را بود
آن یکی با شمع برمی‌گشت روز
گرد بازاری دلش پر عشق و سوز
بوالفضولی گفت او را کای فلان
هین چه می‌جویی به سوی هر دکان
هین چه می‌گردی تو جویان با چراغ
در میان روز روشن چیست لاغ
گفت می‌جویم به هر سو آدمی
که بود حی از حیات آن دمی
هست مردی گفت این بازار پر
مردمانند آخر ای دانای حر
گفت خواهم مرد بر جادهٔ دو ره
در ره خشم و به هنگام شره
وقت خشم و وقت شهوت مرد کو
طالب مردی دوانم کو به کو
کو درین دو حال مردی در جهان؟
تا فدای او کنم امروز جان
گفت نادر چیز می‌جویی ولیک
غافل از حکم و قضایی، بین تو نیک
ناظر فرعی ز اصلی بی‌خبر
فرع ماییم اصل احکام قدَر
چرخ گردان را قضا گمره کند
صد عطارد را قضا ابله کند
تنگ گرداند جهانِ چاره را
آب گرداند حدید و خاره را
ای قراری داده ره را گام گام
خامِ خامی خامِ خامی خامِ خام
چون بدیدی گردش سنگ‌آسیا
آب جو را هم ببین آخر بیا
خاک را دیدی برآمد در هوا
در میان خاک بنگر باد را
دیگ‌های فکر می‌بینی به جوش
اندر آتش هم نظر می‌کن به هوش
گفت حق ایوب را در مَکرَمَت
من به هر موییت صبری دادمت
هین به صبرِ خود مکن چندین نظر
صبر دیدی صبر دادن را نگر
چند بینی گردش دولاب را؟
سر برون کن هم ببین تیز آب را
تو همی‌گویی که می‌بینم ولیک
دیدِ آن را بس علامتهاست نیک
گردش کف را چو دیدی مختصر
حیرتت باید به دریا در نگر
آنک کف را دید سر گویان بود
وانک دریا دید او حیران بود
آنک کف را دید نیتها کند
وانک دریا دید دل دریا کند
آنک کفها دید باشد در شمار
و آنک دریا دید شد بی‌اختیار
آنک او کف دید در گردش بود
وانک دریا دید او بی‌غش بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعری که ارائه شده، درباره‌ی جستجو و حالاتی است که انسان در زندگی تجربه می‌کند. در این شعر، شخصی با شمع در بازار به دنبال انسان‌های واقعی و باصفات می‌گردد، اما دیگران به او گوشزد می‌کنند که در جستجویش غافل از قضا و قدر هستند. شاعر به تفکرات عمیق درباره‌ی زندگی و معنی وجود اشاره می‌کند و تفاوت بین چیزهای ظاهری و عمق حقیقت را به تصویر می‌کشد. در نهایت، مضمون شعر به اهمیت صبر و درک بهتر واقعیت‌های زندگی و قدرت قضا و قدر اشاره دارد. به طور کلی، شعر به جستجوی حقیقت و درک عمیق‌تر از زندگی و نقش انسان در آن می‌پردازد.
هوش مصنوعی: یک نفر با شمع، در هنگام شب به بازار برمی‌گشت و دلش پر از عشق و احساسات سوزان بود.
هوش مصنوعی: بوالفضل به او گفت: "ای فلانی، چرا به هر جا سر می‌زنی و دنبال چه چیزی هستی؟"
هوش مصنوعی: ها! چرا در روز روشن با چراغ می‌گردی و دنبال چیزی هستی که وجود ندارد؟
هوش مصنوعی: فردی می‌گوید که در هر جا به دنبال کسی می‌گردم که زنده و روحی سرزنده داشته باشد، به خاطر زندگی‌ای که در لحظه‌ای که او را می‌بینم، وجود دارد.
هوش مصنوعی: مردی به دیگران گفت که این بازار پر از افرادی است و تو ای دانای بزرگ، به خوبی می‌دانی که این حقیقت چیست.
هوش مصنوعی: گفت: می‌خواهم در مسیر دو راهی، یکی زمانی که خشم وجود دارد و دیگری زمانی که ناملایمات پیش می‌آید، جان خود را بگذارم.
هوش مصنوعی: در زمان خشم و شهوت، مردی که واقعاً دنبال مردانگی است، به هر جایی می‌رود و تلاش می‌کند.
هوش مصنوعی: چه کسی در این دو حالت در جهان مرد است؟ تا امروز جانم را فدای او کنم.
هوش مصنوعی: نادر گفت که چیزی باارزش را می‌جویی، اما بی‌خبر از قضا و قدر، با دقت به وضعیت خود نگاه کن.
هوش مصنوعی: ما مانند شاخه‌ای هستیم که از اصل خود بی‌خبر است. به عبارت دیگر، درک ما از واقعیت‌ها و قوانین، کم و ناقص است و ممکن است ارتباط نزدیکی با حقیقت اصلی نداشته باشد.
هوش مصنوعی: اگر تقدیر و سرنوشت به کسی بخواهد، می‌تواند او را به مسیر نادرست ببرد؛ حتی فردی با درایت و زیرکی مانند عطارد نیز ممکن است تحت تأثیر تقدیر، دچار خطا و نادانی شود.
هوش مصنوعی: دنیا به گونه‌ای می‌شود که هر چیزی را در می‌نوردد و مشکلات را برطرف می‌کند، مانند آبی که می‌تواند آهن و خاروخاشاک را نیز به حرکت درآورد.
هوش مصنوعی: ای قراردهنده راه، به من راهی نشان بده که با هر قدمی که برمی‌دارم، آگاهی و تجربه‌ام بیشتر شود و از نادانی دور شوم.
هوش مصنوعی: وقتی که سنگ آسیاب به گردش در می‌آید، به یاد داشته باش که دانه‌ها برای تولید آرد نیاز به آب دارند. پس در نظر داشته باش که برای به دست آوردن نتیجه، تلاش و زحمت لازم است.
هوش مصنوعی: خاک را می‌بینی که در هوا به حرکت در می‌آید، حالا به باد توجه کن که در میان این خاک چه می‌کند.
هوش مصنوعی: می‌توانی ببینی که فکرها و اندیشه‌ها در حال تحریک و فعالیت هستند؛ به این موضوع با دقت توجه کن.
هوش مصنوعی: خداوند به ایوب گفت: من به خاطر مهربانی‌ات، به هر مویی که داری، صبر عطا کرده‌ام.
هوش مصنوعی: به خودت یادآوری کن که در صبرت افراط نکن. تو خود صبر را دیده‌ای، حالا به صبر یاد دادن دقت کن.
هوش مصنوعی: هرچند که بخواهی مدام به چرخش زندگی و تقدیر نگاه کنی، اما بهتر است سر خود را بالا بیاوری و جریان تند آب را هم ببینی.
هوش مصنوعی: تو می‌گویی که می‌بینم، اما دقت کن که دیدن واقعی گاهی نشانه‌ها و علامت‌های خاصی نیاز دارد تا درست درک شود.
هوش مصنوعی: وقتی که گردش کم عمق آب را می‌بینی، باید توجه کنی که این فقط بخشی از یک دنیای وسیع‌تر است و دریا به مراتب بزرگ‌تر و عمیق‌تر از آن چیزهایی است که به چشم می‌آید.
هوش مصنوعی: کسی که فقط به ظاهر و سادگی زندگی نگاه می‌کند، احساس می‌کند همه چیز روشن است و قابل درک. اما وقتی به عمق و پیچیدگی‌های آن نگاه می‌کند، دچار حیرت و شگفتی می‌شود.
هوش مصنوعی: کسی که به ظاهر و وضعیت‌های سطحی توجه کند، فقط نیتها و خواسته‌های کوچک را در نظر می‌گیرد، اما کسی که عمق و حقیقت را ببیند، دل و احساسات عمیق‌تری پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: به زودی خواهد آمد که آنهایی که به کار دست می‌زنند، دارای شمار و اندازه خواهند بود، اما آنهایی که در آغوش دریا قرار می‌گیرند، بدون اینکه اراده‌ای داشته باشند، خود به خود غرق خواهند شد.
هوش مصنوعی: او در حالی که در کنار دریا بود، کف‌های موج‌ها را مشاهده کرد و دید که دریا بدون هیچ فریبی و کاملاً طبیعی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.