مولانا
»
مثنوی معنوی
»
دفتر چهارم
»
بخش ۴۹ - درآمدن سلیمان علیه‌السلام هر روز در مسجد اقصی بعد از تمام شدن جهت عبادت و ارشاد عابدان و معتکفان و رستن عقاقیر در مسجد
هر صباحی چون سلیمان آمدی
خاضع اندر مسجد اقصی شدی
نوگیاهی رسته دیدی اندرو
پس بگفتی نام و نفع خود بگو
تو چه دارویی چیی نامت چیست
تو زیان کی و نفعت بر کیست
پس بگفتی هر گیاهی فعل و نام
که من آن را جانم و این را حمام
من مرین را زهرم و او را شکر
نام من اینست بر لوح از قدر
پس طبیبان از سلیمان زان گیا
عالم و دانا شدندی مقتدی
تا کتبهای طبیبی ساختند
جسم را از رنج می‌پرداختند
این نجوم و طب وحی انبیاست
عقل و حس را سوی بی‌سو ره کجاست
عقل جزوی عقل استخراج نیست
جز پذیرای فن و محتاج نیست
قابل تعلیم و فهمست این خرد
لیک صاحب وحی تعلیمش دهد
جمله حرفتها یقین از وحی بود
اول او لیک عقل آن را فزود
هیچ حرفت را ببین کین عقل ما
تاند او آموختن بی‌اوستا
گرچه اندر مکر موی‌اشکاف بد
هیچ پیشه رام بی‌استا نشد
دانش پیشه ازین عقل ار بدی
پیشهٔ بی‌اوستا حاصل شدی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، شاعری به داستان سلیمان و دیدار او با گیاهان در مسجد اقصی اشاره می‌کند. سلیمان از گیاهی می‌پرسد که چیست و چه نفع و ضرری دارد. گیاه پاسخ می‌دهد که نامش بر لوح ثبت شده و به عنوان زهر یا شکر شناخته می‌شود. پزشکان از این اطلاعات بهره‌مند شده و کتابهای پزشکی تألیف می‌کنند تا به درمان دردها بپردازند. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که علم طب و نجوم حاصل وحی است و عقل بدون استاد نمی‌تواند به دانش حقیقی دست یابد. او تأکید می‌کند که یادگیری و فهم نیاز به آموزش و هدایت دارد و هر دانشی باید با کمک استاد و وحی کسب شود.
هوش مصنوعی: هر روز صبح همچون سلیمان به مسجد اقصی می‌آمدی و با خضوع و فروتنی در آنجا حاضر می‌شدی.
هوش مصنوعی: اگر یک گیاهی را مشاهده کردی که تازه از خاک بیرون آمده، پس از آن خواستی نام و فایده‌اش را بگویی.
هوش مصنوعی: تو چه نوع دارویی هستی و نامت چیست؟ به چه کسی ضرر می‌زنی و به چه کسی فایده می‌رسانی؟
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هر گیاهی در واقع یک زندگی و روح دارد و شخصی که از آن گیاه می‌گیرد یا از آن استفاده می‌کند، به نوعی به آن گیاه جان و حیات می‌بخشد. بنابراین، گیاه و انسان به نوعی با هم ارتباط دارند و هرکدام نقش خاص خود را ایفا می‌کنند.
هوش مصنوعی: من به مانند زهر برای او هستم و او برای من مانند شکر می‌باشد. نام من بر لوح نوشته شده و به خاطر این جایگاه و ارزش است.
هوش مصنوعی: پس از آن که سلیمان از این گیاه آگاه شد، طبیبان نیز با دانایی و دانش خود به او اقتدا کردند.
هوش مصنوعی: زمانی که پزشکان کتاب‌هایی نوشتند، بدن انسان از درد و رنج رهایی می‌یافت.
هوش مصنوعی: این علم‌های نجوم و پزشکی همانند وحی انبیاء هستند و عقل و حس نمی‌دانند که باید به کدام سمت بی‌هدف بروند.
هوش مصنوعی: عقل موضوعی جزئی است و به خودی خود نمی‌تواند به درک عمیق‌تری دست یابد، بلکه تنها به توانایی‌های خاص خود نیاز دارد و به استعدادهای دیگر وابسته نیست.
هوش مصنوعی: این اندیشه و عقل، قابلیت یادگیری و فهم دارد، اما کسی که وحی الهی دارد، می‌تواند به او آموزش دهد.
هوش مصنوعی: تمام گفتگوها و سخنانی که اشاره شده، در حقیقت از وحی الهی سرچشمه می‌گیرد، اما بر اساس عقل و تفکر انسانی، بر غنای آن افزوده شده است.
هوش مصنوعی: هیچ یک از کلمات تو را نخواهم دید، چرا که عقل من بدون استاد نمی‌تواند آموخت.
هوش مصنوعی: هرچند که در پیچیدگی و فریبندگی موهایش هنر و هنرمندی وجود دارد، اما هیچ نیروی آرامی نتوانسته است در برابر آن مقاومت کند.
هوش مصنوعی: دانش، اگر از عقل و خرد بی‌بهره باشد، هیچ سودی ندارد و نتیجه‌ای به همراه نخواهد داشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.