همچو گویی سجده کن بر رو و سر
جانب آن صدر شد با چشم تر
جمله خلقان منتظر سر در هوا
کش بسوزد یا برآویزد ورا
این زمان این احمق یک لخت را
آن نماید که زمان بدبخت را
همچو پروانه شرر را نور دید
احمقانه در فتاد از جان برید
لیک شمع عشق چون آن شمع نیست
روشن اندر روشن اندر روشنیست
او به عکس شمعهای آتشیست
مینماید آتش و جمله خوشیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تصویرسازی سوز و اشتیاق عاشقان میپردازد. او به تشبیه سجده و انقطاع روحی اشاره میکند که در مقابل معشوق قرار میگیرد. انتظار خلق و دلتنگی برای ظهور عشق را توصیف میکند و به احمقانی اشاره میکند که متوجه حقیقت نیستند. شاعر میگوید همچون پروانهای که به سمت نور میرود، این احمقها نیز در پی عشق هستند، اما نمیدانند که شمع عشق فراتر از یک شمع آتشین است و در روشنی و عشق حقیقی قرار دارد.
هوش مصنوعی: مانند کسی که در حال سجده است، صورت و سرش را بر زمین میگذارد و به سوی آن مقام والا مینگرد، با چشمانی پر از اشک.
هوش مصنوعی: تمام مردم منتظرند که سر آنها به کجا میرود؛ آیا به آسمان بلند میشود یا در آتش میسوزد.
هوش مصنوعی: این زمان، این فرد احمق را به وضعیتی میبرد که در آن زمان اوضاع بسیار بدی را تجربه خواهد کرد.
هوش مصنوعی: مانند پروانه، بیملاحظه به سوی نور رفت و جان خود را به خطر انداخت.
هوش مصنوعی: اما شمع عشق مانند آن شمع نیست؛ روشناییاش در دل روشنیهاست.
هوش مصنوعی: او مانند شمعهای روشن و درخشان به نظر میرسد، اما در واقع، آتش و شعلههای شادیای را نشان میدهد که وجودش را گرم و دلپذیر میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.