فازن بالحرة پی این شد مثل
فاسرق الدرة بدین شد منتقل
بنده سوی خواجه شد او ماند زار
بوی گل شد سوی گل او ماند خار
او بمانده دور از مطلوب خویش
سعی ضایع، رنج باطل، پای ریش
همچو صیادی که گیرد سایه‌ای
سایه کی گردد ورا سرمایه‌ای
سایهٔ مرغی گرفته مرد سخت
مرغ حیران گشته بر شاخ درخت
کین مدمغ بر کی می‌خندد عجب
اینت باطل اینت پوسیده سبب
ور تو گویی جزو پیوستهٔ کلست
خار می‌خور خار مقرون گلست
جز ز یک رو نیست پیوسته به کل
ورنه خود باطل بدی بعث رسل
چون رسولان از پی پیوستنند
پس چه پیوندندشان چون یک تنند
این سخن پایان ندارد ای غلام
روز بیگه شد حکایت کن تمام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تمایز بین حال و گذشته، و وضعیت انسان‌ها در جستجوی هدف و مطلوب خود می‌پردازد. در آن، شاعر از دو شخصیت سخن می‌گوید که یکی در جستجوی خواسته‌های خود است و دیگری حسرت‌زده و دور از خواسته‌هایش باقی مانده. او از تلاش‌های بی‌ثمر و رنج‌هایی که به نیت رسیدن به هدف متحمل شده‌اند، سخن می‌گوید و این که برخی از انسان‌ها مانند صیادی هستند که سایه‌ای را می‌گیرند به امید شکار، اما در واقع هیچ بهره‌ای نمی‌برند. در نهایت، شاعر با اشاره به پیوستگی موجودات و نقش هر جزء در کل، به بیهودگی برخی از تلاش‌ها اشاره می‌کند و نتیجه می‌گیرد که نشانه‌های جستجوی معانی و ارزش‌ها در زندگی باید به درستی درک شوند.
هوش مصنوعی: زنی با زایمان سخت به دنیا آمد، به گونه‌ای که مانند کسی که دانه‌ای را می‌شکافد، به آرامی به زندگی جدیدی وارد شد.
هوش مصنوعی: بنده به سمت آقا رفت و او در غم و اندوه ماند. بوی گل به طرف گل رفت و او در کنار خارها ماند.
هوش مصنوعی: او به دور از خواسته‌اش باقی مانده و تمام تلاش‌هایش بی‌ثمر است. رنجی که می‌کشد بی‌فایده است و پایش در باتلاقی از مشکلات گیر کرده است.
هوش مصنوعی: شبیه به صیادی که تنها سایه‌ای را می‌گیرد، آیا آن سایه می‌تواند برای او ارزش و سرمایه‌ای به حساب آید؟
هوش مصنوعی: سایهٔ یک پرنده بر روی مردی افتاده و او به شدت گیج و متعجب شده است، در حالی که درختی که پرنده بر روی آن نشسته، او را تحت تأثیر قرار داده است.
هوش مصنوعی: شگفتا که بر کی می‌خندد، در حالی که دلیل این خنده باطل و پوچ است.
هوش مصنوعی: اگر تو بگویی که جزئی از کل هستی، پس خار، که به گل خاردار پیوسته است، غذا می‌خورد.
هوش مصنوعی: تنها از یک منبع به حقیقت پیوسته می‌توان دست یافت، وگرنه خود به خود وجود و حقیقت بی‌معنا خواهد بود و رسالت پیامبران هم بی‌فایده می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی پیامبران با هم متحد شده‌اند، پس چه نیازی به پیوند دیگری است، زیرا آنها مانند یک وجود واحد هستند.
هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که صحبت و داستانی که نقل می‌شود، هیچ وقت به پایان نمی‌رسد و می‌توان هرگز از روایت آن خسته نشد. همچنین اشاره دارد که روز به پایان رسیده و زمان آن رسیده که به روایت و گفتن داستان ادامه داده شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.