|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این أبيات بیان میکنند که اندیشه انسان نمیتواند به عمق حقایق الهی دست یابد. فکر بشر محدود است و نمیتواند به معنای واقعی خدا برسد. در اینجا، اندیشه انسان به مانند خار و خس است که در برابر دریا قرار دارد و نباید فراموش کرد که چنین فکر و اندیشهای نمیتواند به عمق دریا (حق تعالی) برسد. بنابراین، به خاموشی دعوت میکند، چرا که اندیشهها در برابر حقیقت مطلق ناتوان هستند.
هوش مصنوعی: فکر و اندیشه نمیتوانند به عمق و حقیقت الهی دست پیدا کنند، بنابراین بهتر است که از تلاش برای درک آن حقیقت دست بردارید، زیرا قدرت اندیشهتان به اینجا نمیرسد.
هوش مصنوعی: اندیشههای ما مانند علفهای هرز است و حقیقت همچون دریا، بیصدا و آرام است؛ زیرا علفهای هرز هرگز به عمق دریا نمیرسند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بر وصف تو دستِ عقل دانانرسد
و ادراکِ ضمیرِ جان بینا نرسد
عرشی که دو کون پرتوِ عَظْمَتِ اوست
موری چه عجب اگر بدانجا نرسد
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.