|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از میرزا جانی به توصیف زیبایی و شگفتیهای بهشت میپردازد. شاعر در خواب میبیند که بهشتی با جمالی دلفریب و نورانی بر زمین و آسمان میتابد. او از گل میپرسد که تاریخ و مکانش کجاست و گل با لبخندی میگوید که او در گلزار بهشت است. در کل، این شعر به زیبایی و لذتهای بهشت اشاره دارد.
هوش مصنوعی: میرزا جانی به یک لحظه زیبایی و نعمتهای جهان را همانند چادر بزرگی که در کنار نهرهای بهشت برپا شده، در اختیار گرفت.
هوش مصنوعی: روزی در خواب چهرهای را دیدم که نور آن مانند نوری از بهشت، بر زمین و آسمان میتابید.
هوش مصنوعی: به گل گفتم که تاریخ تو چیست و کجایی؟ گل درخشان و شادابی لبخندی زد و گفت که من در باغ بهشت هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.