ای جمالت قبلهٔ جان ابرویت محراب دل
آمدی و فرض شد صد سجده بر ارباب دل
بعد چندین انتظار از رشتهٔ باریک جان
تاب هجران میبری بیرون ولی کو تاب دل
گر شوی مهمان جان از عقل و دین و صبر و هوش
در رهت ریزم به رسم پیشکش اسباب دل
تا ز مژگان لعل پاشم در رهت پرورده‌ام
از جگر پرگاله بسیار در خوناب دل
از دو بیمارت یکی تا جان برد در بند غم
یا به خواب من درآ یکبار یا در خواب دل
نقش دل پیشت کشیدم جان طلب کردی ز من
ای فدایت جان چه می‌فرمائی اندر باب دل
سر بلندم میکنی گویا که می‌بینم ز دور
ارتفاع کوکب دولت در اسطرلاب دل
محتشم می‌جست عمری در جهان راه صواب
سالک راه تو گشت آخر به استصواب دل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی عشق و فراق است. شاعر با ابراز عشق خود به معشوق، به توصیف احساسات عمیق و دلتنگی‌هایش می‌پردازد. او می‌گوید که معشوقش برایش مانند قبله و محراب است و بعد از مدت‌ها انتظار، اکنون در غم هجران می‌سوزد. شاعر از تلاشش برای عرض ارادت و عشق به معشوق صحبت می‌کند و همچنین از درد و رنج‌های درونش ناشی از جدایی می‌گوید. در نهایت، او امیدوار است که این عشق و شیدایی به آرامش برسد و بار دیگر در خواب یا واقعیت، معشوق را ببیند. شعر به زیبایی درد عشق، انتظار و جست‌وجو برای معنای حقیقی زندگی را منتقل می‌کند.
هوش مصنوعی: چهره زیبای تو برای جانم مانند کعبه است و ابرویت به مثابه محرابی برای دل من، به گونه‌ای که برای عشق و دل‌بستگی به تو، انجام دادن چندین سجده لازم شده است.
هوش مصنوعی: بعد از مدتی طولانی انتظار، با وجود کشش و حسرتی که در دل دارم، می‌توانی از این حال رنج‌آور دور شوی؛ اما تاب و تحمل دل من کجاست؟
هوش مصنوعی: اگر تو مهمان جان من شوی، من عقل، دین، صبر و هوشم را در راه تو نثار می‌کنم و به عنوان پیشکش، تمام چیزهایی که برای دل مهم است را تقدیم تو می‌کنم.
هوش مصنوعی: من از چشمان زیبایت اشک می‌ریزم و برای تو، بارها از دل آکنده‌ام از درد و غم‌های عمیق، فداکاری کرده‌ام.
هوش مصنوعی: از دو حالت تلخی که به من روی آورده، یکی باعث می‌شود که جانم را در غم بگیرد. یا یک بار به خواب من بیایی و آرامشی به دل من ببخشی، یا در خواب دل من وارد شوی.
هوش مصنوعی: دل خود را به تو نشان دادم و تو از من خواستی که جانم را فدای تو کنم. حالا بفرما درباره دل چه می‌گویی؟
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که تو مرا با نگاهی بلند و بلندپروازانه به آینده می‌نگری، انگار که از دور در دل من نشانه‌هایی از سعادت و موفقیت را مشاهده میکنی.
هوش مصنوعی: محتشم سال‌ها در جستجوی حقیقت و راه درست زندگی کرد، و در نهایت دلش او را به انتخاب درست رساند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.