هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از زیبایی و جذابیت یک معشوق می‌گوید که به مانند بتخانه‌ای مقدس است. او اشاره می‌کند که معشوق، زیبایی را از سروهایی که بر تن دارد، گرفته است. شاعر آرزو دارد که تمام عمر خود را در آغوش این معشوق سپری کند، همان‌طور که او شبی او را در آغوش گرفته است.
هوش مصنوعی: خداپرستی در دل سرشار از عشق و محبت و زیبایی است. هنگامی که از محبت و زیبایی او متاثر می‌شوم، روح و دل من سرشار از حس زندگی می‌شود و این احساسات دل‌چسب، مرا به سوی خالق و معشوق هدایت می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از زیبایی و جذابیت یک معشوق می‌گوید که به مانند بتخانه‌ای مقدس است. او اشاره می‌کند که معشوق، زیبایی را از سروهایی که بر تن دارد، گرفته است. شاعر آرزو دارد که تمام عمر خود را در آغوش این معشوق سپری کند، همان‌طور که او شبی او را در آغوش گرفته است.
هوش مصنوعی: خداپرستی در دل سرشار از عشق و محبت و زیبایی است. هنگامی که از محبت و زیبایی او متاثر می‌شوم، روح و دل من سرشار از حس زندگی می‌شود و این احساسات دل‌چسب، مرا به سوی خالق و معشوق هدایت می‌کند.
هوش مصنوعی: می‌خواهم تمام عمر خود را صرف کنم تا آن معشوق را در آغوش بگیرم که شبی من را در آغوش خودش گرفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای شاه فلک یاد تو را نوش گرفت
شمشیر تو را ظفر در آغوش گرفت
اقبال تو را غاشیه بر دوش گرفت
اد‌بار مخالف تو را گوش گرفت
خون در تن من ز شوق تو جوش گرفت
وز ناله تلخ من جهان نوش گرفت
از وصل تو عاقبت در آغوشم بود
رفتی و مرا بلا در آغوش گرفت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.