|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به مفهوم رستاخیز و زایش دوباره از درد و رنج اشاره دارد. او میگوید که از خاک پر از رنج و ظلم او، الماس زیبایی به وجود خواهد آمد و شعلهای از وجودش برمیخیزد. حتی اگر ابر غم بر او باران ببارد، در نهایت، همچنان از خاک او زیبایی و زندگی جدیدی خواهد رست. مثلاً مانند موی روی بدن که با وجود سختیها، باز هم به زندگی ادامه میدهد. این ابیات به امید و زنده ماندن در میان چالشها و سختیهای زندگی میپردازد.
هوش مصنوعی: از خاک من الماس اندوه و غم به وجود خواهد آمد و این شعلهای که از قبرم برمیخیزد، مانند گیاهی رشد خواهد کرد.
هوش مصنوعی: اگر ابر اندوه تو بخواهد اشکی بریزد، مانند موهایی که از بدنم میریزد، خاک مصیبت بر من خواهد افتاد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.