|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دعوت از مردم می‌پردازد تا از زندگی محدود و دنیوی خود فراتر بروند و به اندیشه در مورد حال خسرو و کسرا (دو پادشاه بزرگ تاریخ ایران) بپردازند. او از تکرار مکافات‌های زندگی عادی خسته شده و به سفر به دنیای معنوی و عالی‌تر اشاره می‌کند. به‌طور کلی، شاعر مردم را تشویق می‌کند تا از قفس زندگی مادی خارج شوند و به سوی عالم بالا حرکت کنند.
هوش مصنوعی: مدتی از دنیا فاصله بگیر و به وضعیت خسرو و کسری فکر کن.
هوش مصنوعی: چرا مدام در این قفس زندگی می‌کنی؟ به سمت آسمان برو و یک بار برای همیشه از این دنیا جدا شو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ما زیبائیم خویش را زیبا کن
خوبا ما کن ز دیگران خو واکن
ور میخواهی که کان گوهر باشی
دل را بگشای و سینه را دریا کن
ما را خواهی جمله حدیث ما کن
خو، با ما کن زدیگران خو واکن
ما زیبائیم یاد ما زیبا کن
با ما تو دو دل مباش دل یکتا کن
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.