|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار شاعر به زیبایی و جذابیت زلف معشوق اشاره می‌کند و بیان می‌کند که عشق او مانند آتش، گرما و شعله‌ای در دل او ایجاد می‌کند. همچنین، او تمجید می‌کند که نور چهره معشوق چقدر درخشان و شگفت‌انگیز است و بر عمق احساسات او تأثیر می‌گذارد. به طور کلی، شعر از عشق و زیبایی معشوق صحبت می‌کند و تأثیرات آن بر دل شاعر را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: زلف تو مانند طعمه‌ای است که دل من را به آتش کشیده و دودی که از این آتش برخاسته، حال و روز دل من را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: پرتو چهره‌ی تو باعث روشنی می‌شود، به‌گونه‌ای که حتی نور خورشید هم نمی‌تواند به زیبایی‌اش برسد و بر دل من تاثیر عمیقی می‌گذارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.