|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به معشوق خود اشاره می‌کند و احساسات عمیقش را بیان می‌کند. او می‌گوید که ارتباط با محبوبش باعث درد و رنج قلبش شده و جای نوشیدنی شادی، اشک و غم در دلش نشسته است. در نهایت، او متوجه می‌شود که خود معشوقش عامل غم و درد دل اوست.
هوش مصنوعی: ای عشق تو که مرا به وصالت نرسانده‌ای، قلب من را با غم و اندوه پر کرده‌ای و به جای نوشیدن شراب خوشی، دل من را با درد و رنج پر کرده‌ای.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به نوعی احساس غم و اندوه خود را بیان می‌کند. او می‌گوید که در دست محبوبی که دارد، غم خود را می‌بیند و به نوعی این غم را به او نسبت می‌دهد. دل او به نوعی مانند داسی است که در دستان محبوبش، قلبش را در می‌آورد و او را می‌آزارد. این احساس نشان‌دهنده وابستگی عاطفی و درد عمیق شاعر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.